Mensen van de Weg
Een kaarsje aansteken
Op Allerzielen (2 november) steken we een kaarsje aan voor wie ons zijn voorgegaan op onze levensweg. Voordat wij Mensen van de weg werden, waren er anderen die ons de weg wezen, grootouders bijvoorbeeld.
Met Allerzielen steken veel mensen in de kerk een kaarsje aan, voor hun geliefde doden. Je ziet dan een zee van kaarsjes. Ook thuis kunnen we een kaarsje aandoen, voor wie we missen. Of als er iets ergs gebeurd is wat indruk maakte op de kinderen, zoals de vreselijke beelden van de oorlog.
In de kerk steken we ook altijd een kaars aan voor de mensen die niemand mist, aan wie niemand denkt. Ook zij zochten hun weg door het leven, misschien zochten ze de weg naar Jezus.
Bij het aansteken van je kaarsje is stilte vaak het mooiste gebed.
Laat de kinderen zélf, zo gauw dat verantwoord is, hun kaarsje aansteken. Er zijn dingen die je zelf moet doen.
Je kunt ook een kaarsje aansteken in onze kapel! Je vindt deze in de rechterkolom van onze site.
Artikelen in dit thema Mensen van de Weg
- Kijktafel Herfst - Mensen van de weg
- Versje: Mensen van de weg
- Op weg naar de diepste zee
- Zelfmaakspel 'Mensen van de Weg'
- Liedje: Ga je mee, zeg niet nee!
- Bijbelverhalen over mensen van de weg
- Bidden als mensen onderweg
- Maken: Tegeltjeswijsheid
- Kleine Uil wordt wijs - Allerzielen: Troost
- Een kaarsje aansteken
- De weg van Willibrord
- Knutsel een Willibrordraam
- Op weg op het Willibrordpad
- Willibrord-lied
- Sint Maarten en 'De bedelaar en de mantel van Martinus'
- Kleine Uil wordt wijs viert Sint Maarten
- Van Advent tot Driekoningen - Bidden bij de mooiste Kerststallen
- Kleine Uil in de herfst: Allerheiligen