Verdiepen

Hier vind je achtergrondinformatie bij het thema, voedsel voor je spiritualiteit
en tips voor de geloofsopvoeding.

Vrij in het leven staan

Ooit keken we naar de film van ‘Sjakie en de Chocoladefabriek’, gemaakt naar het boek van Roald Dahl. Het was een drukke periode in ons leven. “There’s so much time and so little to do”, zegt op een gegeven moment Willie Wonka, de directeur van de chocoladefabriek. Een druk baasje, zei mijn man. ‘Dat zégt hij niet”, zei onze dochter.
'O nee, wat zegt hij dan?'
'Er is zó veel tijd en zo weínig te doen!'

Dat was ons inderdaad ontgaan.
Proef de vrijheid. Je zou het je kind mee willen geven, Niet alleen maar je aanpassen, niet alleen alles wat moet. Niet afhankelijk zijn van wat andere mensen vinden, van anderen ‘pleasen’, van beeldschermen, van drukte en gedoe op je werk, van gepieker. Als vrij mens kunnen leven, ècht kunnen leven, natuurlijk in verbondenheid met anderen, temidden van alle beperkingen die het leven kent. Vrij in het leven staan. Maar welke boodschap geef je je kind in feite mee?

“Maak eens wat af, Mark”. Laatste woorden die een vriend van zijn vader, op diens sterfbed, te horen kreeg. Hij heeft er nog lang last van gehad.

Een Indiase jongen beschrijft hoe hij tot verrukking van zijn familie goed is op school. Hij moet straks rechten gaat studeren, bespreken zijn ooms. De tantes vinden het een mooi idee als hij arts zou worden. Zijn grootmoeder fluistert tijdens een druk gesprek over zijn toekomst in zijn oor: “Volg je eigen ster!”

Je kind meegeven zijn eigen ster te volgen, op haar eigen kompas te varen, hoe doe je dat? Hoe geef je je kind een goede boodschap mee?

Gandhi werd eens gevraagd door journalisten: “Meneer Gandhi, wat is uw boodschap?” Aangezien hij net een ‘stilte-dag’ hield schreef hij het voor hen op een briefje:
“My life is my message”.

Of zoals iemand anders het uitdrukte: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven”. Een mens, die gevangen werd genomen, en toen de soldaten eraan kwamen, niet vluchtte of terug ging vechten, maar brood ging delen. Een mens, die geen kant meer op leek te kunnen, op het schavot eindigde. Maar de verbinding met boven bleef open.

Marie Balmary is een Franse psychoanalytica. Zij houdt een hartstochtelijk pleidooi om “de hemelpoorten (wat dat ook mag zijn…) open te houden”. Ze gelooft dat de intensiteit en de vrijheid van ons leven afhankelijk is van het feit of de ruimte boven ons open of gesloten is. Zoals een brandend haardvuur in een woning afhankelijk is van een open en goed trekkende schoorsteen erboven. Open zijn betekent dan ook echt open.

Welke boodschap geef ik mijn kinderen mee, hoe leef ik zelf? En welke spiegel houden ze mij voor?

Nelleke Spiljard