Bidden en vieren

Hier vind je voorbeelden van gebedjes en viermomenten voor thuis,
en informatie over rituelen en tradities.

Eerste communie, als je de enige bent van de klas...

Dit jaar doen twintig kinderen in onze parochie Sint-Maarten hun eerste communie. Ze komen van zestien verschillende basisscholen. De eerste bijeenkomst, voor ouders en kind, vertellen de ouders hun kind iets over hun eigen eerste communie. Meestal is het dan: 'dat deden we toen met de HELE klas!'
Nu is een kind vaak de enige in de klas die ‘communie doet’. Veel kinderen vinden dat lastig. Daarom bieden we altijd aan om in hun klas aan de hand van een leskist te komen vertellen over het feest, iets wat veel scholen interessant vinden. Als je binnenkomt, zie je al dat het kind het spannend vindt en hopelijk ook wel een beetje leuk. Al gauw is het kind niet meer de enige, want: wie komen er wel eens in een kerk? Of in een moskee? Wat doe je daar? Dan blijkt er zoveel is dat de kinderen verbindt. Want hoe bid je in de moskee? Hoe bid je in de kerk? Kinderen doen het elkaar voor.

Allemaal vinden ze dat het altijd zo lang duurt, zowel in de moskee als in de kerk. Met de spullen uit de leskist, o.a. een echte kelk en gouden schaal voor het brood, maar ook een bijbel, een kruisje, bloemen en een kaars, dekken we dan de tafel, hierbij mag ons communicantje natuurlijk helpen. Ik vertel het verhaal van het laatste avondmaal en we praten erover wat Jezus ook had kunnen doen, toen de soldaten eraan kwamen. Daar hebben de kinderen veel ideeën over: zich verstoppen, zich vermommen, vechten! Maar Jezus ging brood delen. Waarom allemaal één stukje van het zelfde brood? Vaak raden ze dat al: dat is delen. En ik vertel dat dit een teken is dat we bij elkaar horen, zoals de kinderen allemaal bij de klas horen. We praten over die wonderlijke woorden ‘Dit is mijn Lichaam en dit is mijn Bloed.’ En we delen plechtig rijstwafels in de klas.

Aan het communicantje vraag ik waar ze voor gaat bidden in de viering (elk kind maakt een voorbede). En dan vraag ik waar de kinderen in de klas en de leerkracht voor zouden willen bidden. Dat is vaak wel een beetje ontroerend. We sluiten af met een gebed tot God, die sommige kinderen Allah noemen, voor alles wat genoemd is, en voor een mooi eerste communiefeest voor hun klasgenootje.

Nelleke Spiljard