Vertellen

Hier vind je nieuwe versjes en verhalen, en advies over kinderboeken
en bijbelverhalen bij het thema.

Vrouwtje Hart

Er was eens een vrouwtje met een groot hart. Zij vond het belangrijk om goed te zijn voor anderen. Haar hart groeide en groeide. Zij gaf zoveel weg aan mensen en was altijd zo met anderen bezig, dat ze langzamerhand krom begon te lopen.

Op een dag zei een engel tegen het vrouwtje: "Vrouwtje Hart!"
"Ja?" mompelde ze ongelovig, want ze was er niet aan gewend dat engelen tegen haar spraken.
"Je hart is veel te groot geworden. Je kunt het niet meer dragen. Dat is onverstandig. Van nu af aan moet je ook je verstand gaan gebruiken. Zorg dat je verstand even groot is als je hart."

"Goed" zei Vrouwtje Hart, ik zal het proberen." Vanaf die dag dacht ze over alles wat ze deed beter na. Ze merkte dat niet iedereen geholpen wilde worden. Dat mensen haar hart te groot vonden en haar uit de weg gingen. Terwijl ze dat allemaal ontdekte werd haar verstand steeds groter en haar hart weer een beetje normaal.

Ze werd steeds wijzer en verstandiger. Maar door al dat verstandige denken en piekeren, werd haar hoofd erg groot. Ze ging zwaar sjokkend door het leven.


Daar was de engel weer. "Vrouwtje Hart Hoofd!" zei de engel. "Je denkt nu goed na en geeft je hart aan mensen die het nodig hebben. Maar je benen hebben het erg zwaar. Ze zijn niet meegegroeid. Nu kun je niet dansen en rennen en gek doen, om je hoofd en je hart te verlichten. Van nu af aan moet je ook je benen gaan gebruiken."

"Goed", zei vrouwtje Hart Hoofd, ik zal het gaan proberen. En het vrouwtje liet haar benen wandelen naar plekken waar ze nog nooit geweest was, ze liet ze fietsen en dansen en lopen en springen. En terwijl haar benen steeds sterker werden, kregen haar hoofd en hart precies de juiste maat.


Op een dag kwam de engel weer langs. "Engel, ik dans!" riep het vrouwtje."Kijk, húpsakee! Ik leef met hart en ziel en lijf en leden! Dank je, engel, voor je wijze lessen!" En de engel plakte een sterretje op de kruin van Vrouwtje Hart Hoofd Húpsakee. "Zo. Die is mens geworden" zei de engel, "Zij komt er wel. Op eigen kracht."

© 2013 Marjet de Jong