In de knop
Versje: Boris en Roosje
Boris en Roosje
Boris gaf eens aan z’n Roosje een gigantisch rozenboeket.
Ze had het, met een bloosje, in een mooie vaas gezet.
De rozen geurden een poosje, toen werden ze slap en bruin.
Dus Boris ging met een knipschaar weer naar de rozentuin.
Hij knipte een bos vol knopjes, geen roos was nog te zien.
Roos was ermee in haar nopjes, want ze waren van haar vriend.
Na een hele tijd van wachten kwamen maar drie roosjes uit.
De rest bleef in de knop achter. Boris had behoorlijk spijt!
Hij nam Roosje mee naar buiten en liet de knipschaar thuis.
‘Hoor je de vogeltjes fluiten?’ vroeg hij, ‘Hoor je het windgeruis?
Zie je die prachtige bloemen, de stengels, de knoppen, het blad?
Hoor je de bijen zoemen? Allemaal voor jou, mijn schat!
Ik zal niets meer voor je plukken. Of afknippen, want helaas
ook bloemen kunnen mislukken, ze houden niet van haast.
Als wij hier nou rustig gaan zitten, ook morgen, heel ons leven,
zul je eindeloos genieten van wat ik je zo graag wou geven!’
2023 Marjet de Jong