Het vuurtje doorgeven
Vuurtje, versje
Na de communieles,
alleen in zijn schuurtje,
speelt Thij met lucifers:
hij maakt een vuurtje!
Hierzo, een twijgje,
en ‘n heel dunne tak...
nou zoiets krijg je
in brand met gemak.
Nog een takje, een houtje...
en alles mooi droog.
Hij maakt een gebouwtje,
een stapel omhoog!
'Gaat goed hoor, mijn vuurtje
is nu nog heel klein,
maar over een uurtje
zal het vast groter zijn...'
En kijk, het gaat roken,
OEI-OEI, wat een schrik!
Heeft hij dát aangestoken?
Alles vliegt in de fik!
Thij roept keihard ‘Mámaaaa!’
en rent de schuur uit.
En zij blust de vlammen
met haar plantenspuit.
Er zal wel wat zwaaien
na dit dom avontuur,
want mama is laaiend,
nog heter dan vuur!
'Hoe kón je dat wagen,
zo stom, zo idioot!
Een vuur is gevaarlijk,
het wordt heel snel groot!'
Dan voelt hij haar armen.
Mama knuffelt hem, blij.
Zó fijn, deze warmte.
Ze houdt tóch nog van Thij.
2019 Marjet de Jong
Artikelen in dit thema Het vuurtje doorgeven
- Vurige pinksterkijktafels
- Vuurtje, versje
- Het vuurtje doorgeven.
- Doorgeven
- Geloofsopvoeding: de Schijf van Vijf
- Vurige dennenappels
- Pinkstervuur
- Bijbelverhalen over het vuurtje doorgeven
- Vuur maken
- Een klein vlammetje
- Een nieuw leven voor kaarsstompjes
- Inspiratieavond 'Duurzaam geloven'
- Pinksterversje voor papa’s en mama’s
- Pinkster-vlammen-knutsel
- Liedjes over vuur en licht
- Op een tegeltje samengevat