Wandelen als avontuur

Nu de zon de winterkou eindelijk heeft weggejaagd wordt het weer tijd om er op uit te trekken. Op een zonnige zondagmiddag zie je in het bos of op het strand dan ook veel gezinnen samen een wandeling maken. Heerlijk genieten van de zon en de natuur, lekker uitwaaien. Het leven vieren!



Maar wat als je kind niet warm of koud wordt van wandelen? Als je voorstel om te gaan wandelen begroet wordt met gezucht en gesteun? Als halverwege de wandeling je kind het vertikt om nog maar 1 meter verder te lopen?

Sommige kinderen kunnen zich niet zo veel voorstellen van "wandelen" als doel op zich. Waarom zou je een eind gaan lopen als er nog zoveel te ontdekken valt? Want op avontuur gaan, daar kunnen kinderen zich alles bij voorstellen. Dan pak je een rugzak in met een verrekijker of vergrootglas, wat eten of drinken voor onderweg, je favoriete knuffel, en dan ga je op pad.



Maar op het pad blijf je natuurlijk niet. Heb je wel eens bekeken welk traject kinderen afleggen bij een wandeling? Het is maar zelden een recht lijn. Er wordt vooruit gehold om zo snel mogelijk bij die spannende kabouterboom te komen, en dan weer plotseling minutenlang geboeid naar een mooie steen gekeken. En voordat ze de perfecte stok hebben gevonden of alle dennenappels van het hele bos hebben verzameld, hebben ze heel wat meters kriskras heen en weer gelopen.



Het kan soms nog een hele klus zijn om er voor te zorgen dat iedereen dezelfde kant op gaat. Aan een vooraf uitgestippelde route hebben kinderen vaak niet zo"n boodschap. Als deze gemarkeerd is met bijvoorbeeld gekleurde paaltjes of pijlen kan het wel weer een sport worden om deze als eerste te ontdekken of samen te puzzelen welke richting we uit moeten. Speurtochten zijn dan ook bijna altijd een hit, hoe simpel en kort ook.



Een rustpauze hoort natuurlijk ook bij het avontuur. Ga op je rug liggen en kijk naar de figuren die de wolken maken. Is dat een hond? Ik zie een reus!



Is de moed in de (wandel)schoenen gezakt? Een liedje zingen tijdens het avontuur krikt de stemming vaak weer op.

Beluister dit liedje op youtube. Ga je mee? zo zingen je kinderen het al gauw mee!

Ga je mee? Zeg niet "nee",
Maar sta op en doe mee,
Zet je voetstappen in die van mij.
Volg het spoor en ga door.
Of ga jij liever voor?
Hup, kom op, sluit je aan in de rij.

Welke weg wil je gaan?
En waar wil je naartoe?
Blijf niet zitten waar je zit,
Ook al voel je je moe.

Ga je mee...

Is de weg soms te lang?
Zak je weg in het zand?
Er zijn hobbels op het pad,
Maar ik geef je een hand.

Ga je mee...

Loopt de weg bijna dood?
Zie je nergens een spoor?
In de verte wordt het licht:
Gaat de weg daar soms door?

Ga je mee...

Je eigen spoor volgen, van het gebaande pad af durven gaan, de wereld bekijken met nieuwsgierige ogen, op zoek gaan naar het verborgene, enthousiast raken van de kleinste dingen – wat een prachtige manier om door het leven te gaan.



MH