Is de tijd weer rijp voor heilige spulletjes?

Vroeger waren katholieken bekend om hun "heilige spulletjes". Gebedskaarten, kaarsen, wijwaterbakjes, rozenkransen, medailles met afbeeldingen van heiligen, steunden katholieken in hun geloofsleven. In de afgelopen decennia is die praktijk sterk afgenomen, maar volgens mij is de behoefte aan geloofsartikelen onder gelovigen nooit echt weggegaan en misschien zijn we toe aan een hernieuwde waardering én eigentijdse invulling van deze vorm van spiritualiteit. Op hun manier dragen de koffertjes en de kijktafels van Geloven thuis hieraan bij.



Deze vraag rond wat vroeger "sacramentalia" heet, is bij mij opgekomen nadat ik een paar geloofsartikelen van mijn grootmoeder heb geërfd, een rozenkrans en een gebedsprentje van het heilig hart van Jezus. Dit jaar is mijn oma overleden op het feest van het heilig hart, 15 juni, en dat zie ik niet als toeval, want mijn oma was vijftig (zestig? zeventig?) jaar lang trouw in haar devotie tot het heilig hart. Omdat mijn grootmoeder mijn grote voorbeeld in geloof is geweest, dragen deze twee artikelen voor mij een dubbele betekenis. Ze verwijzen naar de Bron van het leven én naar het geleefde voorbeeld van iemand die zoveel voor mij heeft betekend. Als ik ze in mijn handen houd, nodigen zij mij, op hun eigen bijzondere manier, uit om kontact te maken met God, om te komen tot gebed.



Waarschijnlijk heeft iedereen “heilige spulletjes” in huis, ook als ze niet meteen doen denken aan geloof. Dit zijn dingen die het “meer” laten zien van het leven. Een bepaalde foto of boek of ring of speelgoed of shirt roept associaties op – met het verleden, met onze familie en vrienden, met ons verlangen en verdriet, met alles wat ons leven zin geeft. We houden van zulke symbolische voorwerpen, die tastbaar en overzichtelijk zijn én die tegelijk ons leven in perspectief laten zien. Spullen structureren onze omgeving en richten onze blik op de werkelijkheid. Als groei in de relatie met God een prioriteit is, is er veel te zeggen voor het nadrukkelijk in huis brengen van dingen die ons doen herinneren aan Gods liefde: een kruis, een icoon, een (kinder)bijbel, een (doop)kaars, een kerststal, een ark van Noach, een dvd als Prins van Egypte etc. Kinderen vinden medailles prachtig ( denk bijvoorbeeld aan hun liefde voor medailles van de Avond Vierdaagse). Waarom geen medaille van een heilige of Maria? Jammer dat niet meer christelijk speelgoed wordt gemaakt. Dat zou een aanwinst zijn, vind ik. Waar koop je een speelpop van Pater Damiaan of Jeanne d"Arc? Dat lijkt mij wel wat!

TS