Kijktafels

Hier vind je inspirerende voorbeelden van hoe je kunt kijken en spelen passend bij het thema,
het seizoen en de feesten in deze tijd.

Kijktafels rond herinneringen

De bomen komen steeds meer in herfsttooi. Je kunt bladeren vinden in allerlei kleurschakeringen. Raap de mooiste op en droog ze tussen krante- of keukenpapier en leg er iets zwaars op. Na enkele dagen zijn ze plat. Zo blijven ze mooi op de kijktafel liggen.

Natuurlijk is er ook plaats op de kijktafel voor alle herfstzaden: eikels, kastanjes, beukennootjes...
Leg ze in kleine groepjes of op aparte (aardewerken) schaaltjes rondom de kijktafel.

Elk zaadje herinnert zich de boom die hij wordt

Hoe weet een eikel nu dat hij als hij eenmaal in de aarde is gevallen, dat hij moet uitgroeien tot een eikenboom? Of de kastanje dat er uit hem een prachtige kastanjeboom zal groeien?
Het lijkt erop dat -op de een of andere manier- in elke herfstvrucht de herinnering is opgeslagen van de boom waaruit hij is gevallen.

Op een zacht oranje placemat ligt een schijf gezaagd uit een boomstam. In een mooie kring zijn er herfstzaden/vruchten op geschikt: een kastanje, besjes, beukennootjes met hun bolsters, een sierappeltje, elzenpropjes, tamme kastanje, steeneikel, besjes, eikels, esdoorn(vleugeltjes) en een rozenbottel.  In het midden staat een lichtje.

Naast de schijf hout is een zwaluw neergestreken. Want ook de vogels die in de herfst naar warmere streken vliegen, weten zich feilloos de weg naar het zuiden te herinneren, zelfs als het de eerste keer is als ze ernaar toe gaan vliegen. Wat knap!

Herinnering aan Eerste Communiefeest

Op dit bekertje staat op de achterkant 'Vijf broden en twee vissen, mei 1987'.

Als je goed kijkt is het bekertje een keer gevallen en zijn de scherven met zorg aan elkaar gelijmd. Het is het bekertje dat een van mijn kinderen gekregen heeft bij haar Eerste Communiefeest. Het is nog even in ons huis, totdat ze voor zichzelf een echt huis heeft waar dit bekertje dan een mooi plekje zal krijgen.

Op een voile lapje ligt een houten snijplank in de vorm van een hart. Op het bekertje staat een afbeelding van vis en brood ( in de viering werd het verhaal gelezen van de wonderbare broodvermenigvuldiging) en ernaast liggen druiven.  Want natuurlijk is dit een wijnbekertje! Net zoals Jezus op het laatste avondmaal gebruikte.
De ranken klimop staan voor Gods trouw en als het lichtje brandt, komt de herinnering tot leven!

Jij bent goud waard

Iedere volwassene krijgt vroeg of laat in zijn leven wel eens een blijk van dank voor iets wat je gedaan hebt voor een ander: Een bos bloemen, een doosje 'Merci' of iets persoonlijks.

Vorig jaar kreeg ik -nadat ik een workshop rond de kijktafel had gegeven in Leuven- dit mooie kleinood. Een klein flesje met 'goudstof' op een schijfje hout met de tekst 'Jij bent goud waard'. Een leuke attentie die een plekje heeft gekregen op mijn herinneringsplankje.

Ik zette dit geschenkje centraal op deze kijktafel in herfstsfeer. Zo kan ik tegen iedereen die deze maand bij ons thuis komt - zoals bijvoorbeeld onze kleindochter- en de kijktafel ziet zonder woorden 'zeggen' dat ik hem/haar bijzonder waardeer.

Op een glanzend bruin kaarsenbord zijn gedroogde herfstbladeren geschikt.

Achter een mooi stukje schors staat een klein plantje bloeiende heide.

Het lichtje brandt in een glazen onderzetter in de vorm van een herfstblad.

Op deze kijktafel is ook plaats voor gevonden herfstschatten. In dit geval enkele eikeltjes.

Nazomer schilderij

Op hetzelfde herinneringsplankje staat een boekje van Atelier 'La visitazione'  het is het schildersatelier van Elisa Vermeulen.

Ik maakte in samenspraak met haar teksten bij haar schilderijen.

Het boekje staat open bij het schilderij "Nazomersfeer".

Dat was een fijn project waar we beiden nog steeds met voldoening op terugkijken. Dus een mooie herinnering aan een goede samenwerking en een bijzondere vriendschap!

Het boekje staat open op een rechthoekige houten snijplank en ervoor liggen qua kleur bijpassend kleine kalebassen en er brandt natuurlijk een lichtje.

Deze kijktafel is een voorbeeld hoe je een voorwerp met herinneringswaarde aan een gebeurtenis of activiteit een keer centraal kunt zetten op jouw kijktafel thuis. Denk aan een entreebewijs van een concert, pretpark, je trouwkaart, een vakantiesouvenir.
Vraag aan je kind(eren) welk voorwerp zij op de kijktafel zouden willen zetten. Zo kan je elke week een ander voorwerp in het herfstzonnetje zetten.

Kijktafel voor mijn overleden moeder

Op 2 november vieren we het feest van Allerzielen. Dit jaar is deze herdenking voor onze overleden dierbaren voor mij extra bijzonder, want afgelopen februari is mijn moeder op 92-jarige leeftijd overleden.

Ik kreeg -bij het verdelen van haar sieraden- deze parelketting. Hij is nog van mijn eigen oma geweest en mijn moeder droeg hem ook soms. Hij is nu in handen van de derde generatie en een van mijn dochters zal hem op haar beurt ook later weer koesteren. Ik zal mijn kleindochter rond Allerzielen over de geschiedenis van de parelketting van 'oma-oma uit Zeist' vertellen. Zo zal deze parelketting de generaties met elkaar verbinden.

Herinneringslichtjes voor Allerzielen

Het is een leuk idee om voor Allerzielen (2 november) herinneringslichtjes te maken.

In de rubriek 'Knutselen en doen'  doen we het je voor. Ga naar...

Op de avond van Allerzielen kan je de herinneringslichtjes aansteken. Meer uitleg vind je in onze rubriek 'Bidden en Vieren'. Ga naar...

Een koperen kaarsenbord is bedekt met gedroogde herfstbladeren.

Erop staan drie lichtjes voor drie mensen wier herinnering ik koester in mijn hart.

Sint Maarten

Op 11 november is het de gedenkdag van de heilige Martinus van Tours. Beter bekend als Sint Maarten.
Hij leefde in de 4de eeuw. Wat bijzonder dat iemand van zo lang geleden nog steeds van betekenis is voor ons en we hem ieder jaar opnieuw herinneren.

Hij werd geboren in 316 na Christus in Hongarije. Zijn ouders waren Romeinen. Zijn vader was soldaat in het leger van de Romeinse keizer. Toen Martinus groot was, ging hij ook in het Romeinse leger. Als soldaat werd hij gelegerd in Gallië, dat toentertijd een groot deel van West Europa was en waarvan een deel in Frankrijk ligt. Op een avond ontmoette hij aan de poort van de stad Amiens een bedelaar, bibberend in de winterkou. Martinus had geen geld bij zich om aan de bedelaar te geven. Maar omdat de man het zo koud had, sneed Martinus de helft van zijn mantel af en gaf het aan de arme man. ’s Nachts droomde Martinus dat Jezus Christus de bedelaar was die hij een stuk van zijn mantel had gegeven. Martinus was al een tijd geïnteresseerd in het christendom. Door deze droom verliet hij het leger en werd christen. Hij ging als kluizenaar wonen om zich helemaal aan het christelijk geloof te wijden.Martinus werd erg geliefd bij de armen en kreeg veel volgelingen. Toen er een nieuwe bisschop werd gezocht in de stad Tours, wilden zijn volgelingen dat Martinus bisschop zou worden. Als je bisschop bent, ben je een belangrijk persoon in de kerk. Maar andere bisschoppen wilden Martinus niet als bisschop, want hij had niet zo’n goede naam bij hen. Martinus was meestal slordig gekleed en het verhaal gaat dat hij zich niet altijd goed waste en een hekel had aan tanden poetsen.
Martinus zelf had geen zin om bisschop te worden. Hij wilde liever reizen om mensen te bekeren tot het geloof. Hij vertelde over Jezus en haalde hen over om ook christen te worden. Maar zijn fans hielden vol. Toen ze hem naar de bisschopskerk in Tours wilden brengen, vluchtte Martinus. Om aan zijn aanhangers te ontkomen, verstopte hij zich in een ganzenhok. Dat was een domme zet. Want ganzen maken heel veel lawaai als er een vreemde in hun hok is. Martinus werd dan ook al gauw gevonden. En zo kon hij niet meer onder zijn wijding als bisschop van Tours uit. Daarom wordt Sint Maarten vaak afgebeeld met een gans.

Op de achtergrond staat een 'lantaarn-plant' deze verwijst naar de lantaarn die de kinderen met zich meedragen als ze op 11 november langs de deuren gaan om een Sint Maartenslied te zingen.

Elf november is de dag
Dat mijn lichtje
Dat mijn lichtje
Elf november is de dag
Dat mijn lichtje branden mag

Op de voorgrond een afbeelding waarop Sint Maarten zijn mantel in tweeën snijdt en de helft aan de bedelaar geeft. Wat herfstbladeren, een pompoen en een lichtje maken de kijktafel 'af'.

Herinnering aan bijzondere ervaring 

Als laatste een kijktafel die herinnert aan een bijzondere ervaring. In mijn slaapkamer hangt al weer heel wat jaren dit prachtige keramiek kruisbeeldje, dat is afgewerkt met een goudglazuur. Het is gemaakt in het Lioba-klooster in Egmond-Binnen. Het herinnert mij aan een bijzondere week, waarna ik een nieuwe keuze voor God kon maken én aan de bijzondere vrouwen die daar -dag in dag uit naar het voorbeeld van Benedictus- zingend bidden in hun verstilde kapel en werken (en prachtige dingen maken!).

Op een lapje met een prachtige oranje-bruin-rode herfstkleur staat een vierkant, oranje, glanzend kaarsenbord met een paar herfstbladeren.

Erop ligt het kruisbeeldje samen met een hortensia-bloem, een lichtje en een herfstdecoratie.

Samen vormen ze ook visueel een soort 'gouden' ervaring!

Ellie Keller