Vertellen

Hier vind je nieuwe versjes en verhalen, en advies over kinderboeken
en bijbelverhalen bij het thema.

Bijbelverhalen vol hoop

Bijbelverhalen zijn een bron van hoop. Hoe uitzichtloos de situatie soms ook lijkt, God maakt een nieuw begin. Dat vormt de rode draad door de hele Bijbel. In deze veertigdagentijd lichten we er zeven bijbelverhalen uit, die laten zien hoe Jezus een bron van hoop is. Zijn woorden en zijn daden maken duidelijk wat Gods plan is voor de mensen: Mijn plan met jullie staat vast- spreekt de Heer. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk. Ik zal jullie een hoopvolle toekomst geven. (Jeremia 29:11)

Week 1: Hoopvolle berichten delen
Lucas 4, 14-21

Bij zijn eerste optreden in de synagoge van Nazareth, vraagt Jezus om de boekrol van de profeet Jesaja. Hij leest voor wat daar geschreven staat: God heeft mij gezalfd, om aan armen het goede nieuws te brengen. Nadat Jezus deze profetie heeft voorgelezen, zegt Hij iets heel verrassends: vandaag gaan deze woorden in vervulling! Jezus is gekomen om goed nieuws te brengen aan mensen die alle hoop zijn verloren, om gevangenen te bevrijden en om zieken te genezen. Deze woorden vormen de opmaat van alles wat Jezus hierna zal gaan zeggen en doen.

In de kinderbijbel 'Het begon met licht'
vind je de profetie van Jesaja, die Jezus voorlas:

Diep van binnen ben je krachtig
diep van binnen woont je God,
die zal altijd blijven dromen
en die droom gaat nooit kapot.

Blinden zien en doven horen
en wie in een rolstoel zat
danst de sterren van de hemel
en zijn benen uit zijn gat.

Week 2: Vriendschap als bron van hoop
Marcus 2, 1-12

Vrienden kunnen je helpen om de moed niet te verliezen. Een prachtig voorbeeld van zo’n vriendschap vind je in Marcus 2.
Vier mannen brengen hun verlamde vriend naar Jezus. Als ze door de drukte niet bij Jezus kunnen komen, breken ze het dak open en brengen hun vriend zo aan de voeten van Jezus. Als Jezus ziet hoe groot hun geloof is, vergeeft en geneest Hij de verlamde man.

Je vindt dit verhaal o.a. in Het hoogste woord ( Imme Dros e.a.) en De Kijkbijbel (Kees de Kort).

Week 3: Hoopvolle verhalen
Mattheus 13, 31-32/ Marcus 4, 30-33

Jezus vertelt graag verhalen over het Rijk van God. Met de gelijkenis van het mosterdzaadje laat Jezus zien dat Gods nieuwe wereld klein begint, maar steeds groter wordt:

Zaadjes worden bomen,
een eikel wordt een eik.
En uit Gods mooie dromen
groeit een koninkrijk. ( Elly en Rikkert).

Je vindt dit verhaal o.a. in Hosanna! (Kolet Janssen) en Op weg (Baukje Offringa)

Week 4: Plaatsen van hoop
Lucas 15, 11-24

Het bekende verhaal van de verloren zoon laat zien hoe belangrijk een thuis is. Als de zoon ver van huis alle hoop is verloren, besluit hij terug te gaan naar zijn vader. Dat is de plek waar hij zich veilig voelt. Wat is het mooi als mensen anderen een thuis kunnen bieden, zoals in de jeugdcentra van El Salvador. Wat je ook gedaan hebt, hier ben je welkom. Zo weerspiegelen deze zusters iets van de liefde van God.

Je vindt dit verhaal in bijna alle kinderbijbels,
o.a. in De Prentenbijbel (Marijke ten Cate)

Week 5: Onze hoop voeden
Mattheus 6, 25-34

Om hoopvol in het leven te kunnen staan, is het belangrijk om goed om je heen te kijken.
De natuur, de schoonheid van kunst en muziek, heerlijk eten, het zijn stuk voor stuk bronnen van hoop.
De zondag is bij uitstek een dag om je ogen en oren goed open te zetten.
Laat je werk eens los en kijk om je heen: waar zie jij tekenen van hoop?
Jezus leert ons om ons niet te druk te maken om dagelijkse beslommeringen.
Kijk eens naar de vogels, zegt Hij. Ze maaien niet, ze zaaien niet en toch hebben ze iedere dag te eten.
God zelf zorgt voor hen. Zo zorgt Hij ook voor ons.

Je vindt dit verhaal o.a. in Hosanna! (Kolet Janssen)

Week 6: Hoopgevend: samen iets maken en weggeven
Johannes 12, 1-8

Deze week begint de Goede week. De week waarin Jezus gevangen wordt genomen en sterft aan het kruis. Het wordt donker om Jezus heen. Aan het begin van deze moeilijke weg, put Hij hoop uit het optreden van een vrouw. Zij koopt voor Jezus dure olie en zalft daarmee zijn hoofd en zijn voeten. Zo kan Jezus gesterkt op weg gaan. Door iets voor iemand te maken of te kopen, kun je laten zien dat je aan hem of haar denkt. Dat geeft nieuwe hoop.

Je vindt dit verhaal o.a. in Volg Mij ( Liesbeth van Binsbergen)

Pasen: de dag van de hoop
Lucas 24, 13- 34

De Emmausgangers, Samen eten en dan verder

Er liepen twee mensen naast elkaar op de weg. Het waren een man en een vrouw. De man heette Kleopas. Ze kwamen uit de stad. De stad Jeruzalem. Ze sloegen de weg in naar een dorp dat Emmaus heette. De twee liepen heel langzaam. En dat terwijl de zon toch vrolijk scheen.
Ze sjokten maar een beetje naast elkaar voort. Dat kwam omdat er iets erg gebeurd was. Daarom wilden ze niet meer in Jeruzalem blijven. Ze wilden weg. Weg van de plaats waar zoveel akelige dingen gebeurd waren.
Na een poosje kwam er een man naast hen lopen. De twee kenden de man niet. Tenminste, dat dachten ze. Hij liep met hen mee, dezelfde kant op. En hij hoorde dat ze met elkaar aan het praten waren over iets verdrietigs.
'Waar hebben jullie het over?' vroeg de man. "En waarom lopen jullie toch zo gebogen? Is er iets ergs gebeurd?' De vrouw keek hem aan. 'U komt toch ook net uit de stad!' zei ze verbaasd. 'Hebt u dan helemaal niets gemerkt?'
'Wat dan?' zei de man. 'Wat is er gebeurd?'

'Jezus is dood', zei de vrouw.'En wij hoorden bij hem. Wij hoorden bij de groep van twaalf en alle andere leerlingen die met Jezus meetrokken. Ze hebben hem dood gemaakt aan een kruis. Toen hebben ze hem begraven. Een paar vrouwen van ons zeggen dat Jezus niet dood is. Ze zeggen dat ze hen hebben ontmoet, maar dat is vast niet waar. Alles is voorbij. Onze dromen zijn kapot. We dachten dat alles anders zou worden. Maar nu Jezus dood is, weten we niet meer hoe we verder moeten.'
Ondertussen liepen ze door en de man bleef naast hen lopen. Hij begon te vertellen. Hij vertelde over het rijk van God. Over het allereerste begin, toen God het licht riep. Over Abraham en Sara. Over Mozes en hoe het volk vrij werd gemaakt toen ze nog slaven in Egypte waren. Over de profeten. Door al die verhalen werden de leerlingen weer een beetje warm van binnen. Al pratend kwamen ze aan bij het dorp Emmaüs. Daar moesten ze zijn.
'Ik ga nog wat verder door', zei de onbekende. Maar daar wilden de twee natuurlijk niets van horen. 'Blijf bij ons', zeiden ze.'Het is al bijna avond. We kunnen ons eten met je delen. En vertel ons dan nog meer oude verhalen'. Dat deden ze. Ze praatten en praatten. En ze dekten de tafel voor drie.
Toen ze aan tafel gingen, nam de man die met hen was meegelopen, het brood in zijn handen. Eerst brak hij het en daarna ging hij bidden, net zoals de leerlingen het zo vaak met Jezus hadden gedaan. Wat leek het nu toch veel op die tijd, toen Jezus nog bij hen was. Kleopas zei:'Het is net pf hij er nog is, Jezus'. De vrouw sprong op en zei:'Nu begrijp ik het. Hij is het. Het is Jezus!'.
Ineens zagen zij de man niet meer. Maar ze begrepen dat ook zij Jezus hadden ontmoet. Ze stonden meteen op en liepen de hele weg terug naar Jeruzalem. Maar nu sjokten ze niet meer. Ze renden. Ze dansten. Ze waren zo blij. Ze hadden nieuwe moed gekregen. Gauw gingen ze alles aan de anderen vertellen.

(overgenomen uit 'Het begon met Licht, Gerrie Huiberts")

Tussen haakjes staat de plek waar je het betreffende verhaal in de volwassen bijbel kunt nalezen. Kijk in je eigen kinderbijbel of je een of meerdere verhalen daar kunt vinden en lees ze aan je kinderen voor.

RH