Verdiepen

Hier vind je achtergrondinformatie bij het thema, voedsel voor je spiritualiteit
en tips voor de geloofsopvoeding.

Twee gedichten om even stil bij te staan

PASEN

Een diep verdriet dat ons is aangedaan
kan soms, na bittere tranen, onverwacht
gelenigd zijn. Ik kwam langs Zalk gegaan,
op Paasmorgen, zéér vroeg nog op den dag.
Waar onderdijks een stukje moestuin lag
met boerse rijtjes primula's verfraaid,
zag ik, zondags getooid, een kindje staan.
Het wees en wees en keek mij stralend aan.
De maartse regen had het 's nachts gedaan:
daar stond zijn doopnaam, in sterkers gezaaid.

(uit: Ida Gerhardt 'Vijf vuurstenen' 1974)

WIE WIL DAT NIET?

Wie wil dat niet:
een schone lei
geen zak met ballast meer
zwaar om je nek.
Maar je kop in de wind
als een vogel zo vrij
je leven op orde
en jij op je plek.
Ja, wie wil dat niet?

Wie wil dat niet:
weg van de tijd
geen dikke stapels meer
van 'nog te doen'.
Alles anders en nieuw
schoon en bevrijd
met dat lentegevoel
van het sappigste groen
Ja, wie wil dat niet?

Wie wil dat niet:
alles weg wat je hindert
van jaren bewaren
wat je mee hebt gesleept
naar huizen en steden
die last van 't verleden.
Wie wil dat niet
dat dat weg wordt gestreept?

Wie wil dat niet:
dat wat je remt
wat je dagen verduistert
je nachten verblindt
wat je doen en je laten
benauwt en beklemt
je toekomst blokkeert.
Alles weg met de wind!
Ja, wie wil dat niet?

(Paul van Vliet)