Bidden en vieren

Hier vind je voorbeelden van gebedjes en viermomenten voor thuis,
en informatie over rituelen en tradities.

De kruisweg bidden

Kruisweg bekijken of bidden?
Iedereen die weleens een katholieke kerk is binnengelopen heeft ze gezien. Langs de wanden van het middenschip van de kerk vind je schilderijen of beeldhouwwerkjes waarop je fragmenten ziet van de kruisweg; gebeurtenissen die zich afspelen tussen het moment waarop dat Jezus ter dood wordt veroordeeld (dit is de eerste statie) tot het moment waarop Jezus in het graf wordt gelegd (dit is de 14de, laatste statie). Maar een kruisweg zou je eigenlijk niet moeten alleen bekijken, je zou hem moeten bidden.

In de kerk langs de staties
En dat doen we ieder jaar op Goede Vrijdag om 15.00 uur 's middags. Het tijdstip waarop volgens de overlevering Jezus stierf aan het kruis.
Het is een stemmige viering. Er wordt sober gezongen zonder begeleiding van het orgel of piano. Samen bidden we de kruisweg, volgens een vast stramien, terwijl de voorganger vergezeld door misdienaars langs de staties gaat. Bij elke statie proberen we ons te verplaatsen in Jezus en bidden we voor alle mensen die zich in soortgelijke situaties bevinden. Mensen die eenzaam zijn, in de steek gelaten, zijn gevallen, mensen die lijden, mensen die pijn hebben, gemarteld worden, gevlucht, slachtoffer van geweld, gevangen zijn ...: kortom we bidden voor alle mensen die een kruis te dragen hebben in hun leven.
Soms worden er i.p.v. langs de kruisweg te lopen, dia's vertoond. Soms zijn het dia's gemaakt van de staties zoals ze in de eigen kerk te zien zijn, soms van hedendaagse kunstenaars, zodat iedereen het goed kan zien en mee kan bidden. Het is een mooie viering waarin we dus stilstaan bij alle vormen van lijden in de wereld. Lijden dat wordt samengebracht in het kruis wat Jezus draagt en waaraan hij sterft. God zelf leeft, lijdt en sterft zoals een mensenkind. Wat een liefde heeft God voor ons mensen, dat hij zichzelf zo met ons verbindt en mede-menselijk lijdt!

Een huilend klein meisje
Nietsvermoedend nam ik mijn dochtertje van een jaar of vier mee naar deze viering op de middag van Goede Vrijdag. Mijn man had geen vrij en zo kwam het dat we samen, groot en klein, in de kerkbanken zaten..
Ik denk dat ik haar wel iets verteld heb van wat we gingen doen, maar toen we tijdens de viering bij de derde of vierde statie aangekomen waren, begon mijn dochtertje te huilen. Ik probeerde haar zachtjes te troosten en te vragen wat er was. Maar ze snikte alleen nog maar harder. Er werd verstoord omgekeken. Ik ging samen met haar naar buiten en dacht bij mezelf: “Mijn gevoelige dochter snapt precies wat hier aan de hand is, wat we gedenken. Ze voelt het verdriet en de pijn. Ze huilt zo hartverscheurend om Jezus” en tegelijkertijd dacht ik “Hoe heb ik dit niet kunnen voorzien? Ze is toch nog veel te jong voor zo'n soort viering?”

Lijden te groot voor kleine mensen?
Zou dat de reden zijn waarom er in kinderbijbels niet vaak afbeeldingen staan van de kruisiging zelf?
Dat dat te gruwelijk is voor kinderen, te verdrietig, te heftig?
Gezien bovenstaande ervaring denk ik dat dat terecht is. Dus: neem geen jonge kinderen mee als je de kruisweg op Goede Vrijdag gaat bidden.

Maar kijk wel op de website van jullie parochie of in het parochieblad of er speciale aandacht is voor wat oudere kinderen bij het bidden van de kruisweg.
Soms is er een begeleider/ster van de kindernevendienst die de meelopende kinderen – en deze moeten dus dan echt wel ouder dan acht/negen jaar zijn!- zachtjes vertelt wat er te zien is op elke statie en kunnen ze een bloem bij elke statie neerleggen.

Goede Vrijdag thuis vieren
Een alternatief is om thuis om 15.00 uur stil te staan bij de gebeurtenissen van Goede Vrijdag.
Je zou dat zo kunnen doen:
– Steek een lichtje aan bij de kijktafel of een kruisbeeldje

– Vertel het verhaal van Goede Vrijdag uit jullie kinderbijbel

-  Lees samen het Versje/liedje

Zo ver gegaan

Waarom hebt U dat gedaan?
Waarom hebt U dat gedaan?
Waaróm hebt U zich laten slaan?
Waaróm bent u aan ‘t kruis gegaan?
Ik kan het niet begrijpen.
Jezus - zoon van God.
Zo ver gegaan. Zo ver gegaan.

We zeggen: U bent opgestaan
We zeggen: Jezus leeft voortaan.
Hoe kan ik dat begrijpen?
Jezus - zoon van God.
Zo ver gegaan. Zo ver gegaan.
… Waarom?

(dit liedje staat uit de CD uit het koffertje 'Ga je mee?)

– Bid daarna samen even in stilte en dan hardop, bijvoorbeeld:

'

Lieve Jezus,
vandaag herdenken we jij met het kruis op je schouders
door de straten van Jeruzalem liep,
op weg naar de plaats waar je dood zal gaan.
Net als jij hebben veel mensen een kruis te dragen
omdat ze ziek zijn,
omdat ze in de gevangenis zitten,
omdat ze gepest worden,
omdat ze christen zijn
omdat ze moeten vluchten voor geweld,
omdat ...

Jezus jij houdt van iedereen
en je wilt bij ons zijn
als we blij zijn, maar ook als het niet goed gaat
als we pijn hebben, of verdrietig zijn
als we onrecht meemaken
als we ...
dan juist wil jij naast ons staan
en ons meehelpen datgene dat niet fijn is te verdragen.
Daarom draag jij vandaag ook ons kruis op je schouders,
want je wilt niet weglopen van verdriet, lijden en dood,
ook niet als het onbegrijpelijk of onrechtvaardig is wat er gebeurt.
Daar zijn wij dankbaar voor.
Dank je wel Jezus,
dat jij deze weg bent gegaan.
Amen.'

– Laat je kinderen tot slot enkele bloemen bij het kruis leggen of in een vaasje zetten naast het kruis.

Een andere tip is om aan de hand van het boek ' Pasen, stap voor stap' van Jack Visser & Els van Eggeraat, waarin Fransiscus van Assisi de kruisweg in een kerkje laat zien en erover vertelt, je kinderen mee te nemen in het verhaal van Goede Vrijdag. (meer over dit boek elders in de rubriek bidden' )

EK