Op weg naar Betlehem
Buigende en knielende koningen, ooit gezien?
Voor de kleuters op de basisschool van mijn dochters werd elk jaar een Driekoningenspel opgevoerd door ouders en leerkrachten.
Het was een gezongen spel, er klonk muziek, maar er werd verder niet gesproken.
De drie koningen zien een ster en gaan op reis. Maar dat gaat zo maar niet. Ze hebben alle drie een page, een bediende, die hun plechtig hun staf overhandigt. Ik was altijd ‘page’ en het kwam heel nauw, al die stapjes op muziek en diepe buigingen op hetzelfde moment! Als de stoet na een lange reis ziet dat de ster stil blijft staan en het kindje in de stal vindt, volgen er weer enkele plechtigheden. De staf wordt weer aan de pages gegeven, de geschenken werden aan de koningen overhandigd, en wij pages maar buigen en buigen en buigen.
Maar dan volgt het hoogtepunt van het spel: die drie belangrijke koningen, die de hele tijd met zoveel eerbied zijn behandeld, gaan nu één voor één door de knieën voor dat kleine kindje. Ze knielen zelf vol eerbied neer, ze geven hun geschenk en zingen ieder een lied. Op een heel eenvoudige manier wordt voor kinderen de grootsheid van dit kindje duidelijk gemaakt.
'Mens wat wil je groot zijn, waar God zo klein wilde zijn.' (Augustinus)
NS
(de afbeeldingen komen uit: Bob Hartman & Kristina Kallai Nagy, rondjewereld Kerstverhalen)
Artikelen in dit thema Op weg naar Betlehem
- Op weg naar de stal
- Adventsversje voor de vier kaarsen
- Kleurplaat: op weg naar Betlehem
- Kleine Uil wordt wijs
- Wat is er in Betlehem te zien?
- Zingend op weg naar Betlehem
- Uilenkoekjes bakken en een kerstspiraal versieren
- Over de beeldjes van kerstgroep
- Huis van brood, bed, bad?
- Versjes bij het aansteken van de Adventslichtjes
- Onnozele kinderen
- De drie dwazen
- Buigende en knielende koningen, ooit gezien?
- Verlanglijstje met een hartewens