In de buurt
Starten waar je echt bent
Dat kan toch niets zijn? (bij Mc 6, 3)
" Hij is toch die timmerman, de zoon van Maria, een broer van Jacobus en Joses en Judas en Simon? En wonen zijn zussen niet hier bij ons?”
Deze woorden van de mensen op de plek, waar Jezus woont, zijn bedoeld om het belang van Jezus te bagatelliseren. Ze zeggen met andere woorden: uit onze buurt kan toch niet een bijzonder, buitengewoon persoon voortkomen?
Dit lijkt een hardnekkig trekje van ons mensen. We besteden onze tijd (voor de tv) en onze bewondering aan overbetaalde commerciële atleten en we negeren de buurjongens en –meisjes die hard werken en trainen. We zoeken naar heldhaftige christenen ergens aan de andere kant van de wereld of ergens in de geschiedenis en we zien degenen met wie we wonen of werken over het hoofd. Het is schokkend dat tv evangelisten ongelooflijk veel financiële steun krijgen van kijkers, terwijl plaatselijke parochies en pastores moeten worstelen en bedelen om het hoofd boven water te houden.
Steun en bemoediging voor onze buren in werk, sport, leven, talent, prestaties wordt zo vaak verwaarloosd. De kleine mensen, diegenen om ons heen die goed werk verrichten, op een goede manier leven, zijn degenen die onze steun en bemoediging verdienen en nodig hebben. De beroemdheden krijgen die toch wel, naast hun topsalaris. Het herkennen van talent en goedheid dichtbij bouwt gemeenschap, solidariteit. Liefde en veel goede dingen beginnen dichtbij, in de buurt.
(internetoverweging van de Amerikaanse Benedictijn Don Talafous)
Waar men staat (bij Luc.12:32 – 40)
Er is iets, dat men maar op één plaats ter wereld vinden kan.
Het is een grote schat.
Men kan haar de vervulling van het bestaan noemen.
En de plaats waar deze schat te vinden is,
is de plaats waar men staat.
En daar waar we staan,
moeten we het verborgen goddelijk leven doen oplichten.
God woont daar, waar men hem toelaat.
Dat is het waarop het uiteindelijk aankomt:
God toelaten.
Men kan hem echter slechts dáár toelaten
waar men staat,
waar men werkelijk staat
daar waar men leeft
waar men zijn ware leven leeft.
(uit: Martin Buber, De weg van de mens)