Die ons als een spiegel slijpt....

Van grond en vuur

Van grond en vuur zult Gij ons maken
hoog op rotsen, aan levend water,
van geur en smaak, van licht en stem,
uw evenbeeld.

Volk dat in duisternis gaat,
mensen met stomheid geslagen,
het zal geschieden, zegt Hij,
dat zij weer glanzen als nieuw.

Van licht en stem zult Gij ons maken,
uw evenbeeld.

Niet meer beklemd en verdeeld,
niet meer in woorden gevangen
een en gekend en bevrijd
eindelijk mens zal ik zijn.

Daar staat de stoel van het recht,
daar zal staan de tafel der armen,
dan is de dag van het lam,
zie, Ik kom haastig. zegt Hij.

Van Grond en Vuur , tekst H. Oosterhuis , melodie A.Oomen
lied 910 uit het Verzameld liedboek of lied 693 uit Gezangen voor Liturgie.

________________________________________



Psalm 8

Heer, onze Heer,
hoe machtig is uw naam
overal op aarde

Uw hemelhoge pracht wordt zelfs bezongen
door de mond van kind en zuigeling.
Een hoge burcht trok U op
tegen uw tegenstanders,
de wraakzuchtige vijand sloeg U terug.
Als ik de hemelkoepel zie, door uw vingers gevormd,
als ik maan en sterren zie, door U daar aangebracht:
wat is de mens, dat U aan hem denkt,
een mensenkind, dat U voor hem zorgt?

U hebt van de mens bijna een god gemaakt,
omkranst met glorie en pracht.
U laat hem heersen over het werk van uw handen,
alles hebt U aan zijn voeten gelegd,
kleinvee en grootvee, allemaal,en ook de dieren in het wild,
vogels van de hemel en vissen van de zee
alles wat de oceaan doorkruist.

Heer, onze Heer
hoe machtig is uw naam
overal op aarde.

___________________________________



Gij die niemand naar de ogen ziet

Gij die niemand naar de ogen ziet,
die door geen geld, geen offers om te kopen zijt

en die U door geen lied misleiden laat,
maar die ons ziet zoals wij zijn.
Die ons gebiedt en smeekt van U te zijn, Uw beeltenis, Uw zoon, 

Uw rechterhand die doet wat moet gedaan worden,
die ons gebied en smeekt 
de vreemdeling te geven brood en kleding.
Die hoopt dat wij met onverhuld gelaat uw licht weerkaatsen,

die ons tot een spiegel slijpt waarin uw toekomst zichtbaar wordt.

Gij die ons hebt gezocht toen wij naar U zochten

die nog dagelijks uw afkeer overwint, uw woede temt, uw trots aflegt

Uw hart tot mededogen buigt, U omkeert naar ons toe.
Gij die ons met uw ogen vangt, gij die ons vraagt:
wie ben je ? wil je ? kom dan.....

H. Oosterhuis

_______________________

Nu nog met halve woorden

geïnspireerd door 1 Kor 13, 12-13

Nu nog met halve woorden hier en daar
kijkend in donk're spiegels, bijna waar,
blijven wij vreemden die zien en weer vergeten,
doen in den blinde wat moet, maar ongeweten.
Dan, eenmaal, wordt wat niet bestaat: wij zullen opengaan
en zien en horen, oog in oog, van mens tot mens verstaan.

Weten voorbij aan alle angst en schijn,
en liefde, liefde zal geen woord meer zijn.
lichaam en zwijgen genoeg, en onze namen
rusten in licht als leeuw en lam te samen.
Nu nog verslaafd, dan waar en vrij, ontketend, onverbloemd.
nu nog in tranen, dan getroost en met mijzelf verzoend.

tekst H. Oosterhuis, mel O Heer die daar