Het vuur van Pinksteren

Het vuur van Pinksteren

Met Pinksteren vieren wij dat God onder ons blijft wonen, als heilige Geest. Hoewel Jezus in bepaalde zin “vertrokken” is in zijn Hemelvaart (om met zijn Vader in de hemel te wonen), is hij niet écht weg. Zoals hij beloofde, heeft hij ons niet in de steek gelaten en heeft hij niet alleen zijn voorbeeld maar vooral zijn Geest aan ons geschonken. Op pinksterdag daalt de Geest neer op de apostelen in de vorm van wind en vuur (zie Handelingen, hoofdstuk 2).



Wat gebeurt er als Gods Geest aanwezig is? Petrus suggereert dat mensen hun eigen idealen aandurven: “De jongeren onder u zullen visioenen zien en de ouderen zullen dromen dromen.” En de gemeenschap leert een nieuwe manier om met elkaar om te gaan: “Allen die het geloof hadden aangenomen, bleven bijeen en bezaten alles gemeenschappelijk. Ze verkochten have en goed en verdeelden dat onder allen naar ieders behoeften. Dagelijks gingen ze trouw en eensgezind naar de tempel, braken bij iemand aan huis het brood, gebruikten samen hun maaltijden in blijdschap en eenvoud van hart, loofden God en stonden in de gunst bij heel het volk” (Handelingen 2, 44-47).

Ervaren wij ook de aanwezigheid van Gods Geest? Op welke momenten?

(c) TS