Kijktafels

Hier vind je inspirerende voorbeelden van hoe je kunt kijken en spelen passend bij het thema,
het seizoen en de feesten in deze tijd.

Kijktafels voor de Goede Week en Pasen

de zesde week van de veertigdagentijd, 20 maart
Palmzondag

Op deze zondag begint de Goede Week. We lezen het verhaal van Jezus intocht in Jeruzalem waar de mensen hun mantels op de weg leggen en zo een 'rode loper' maken. Ze juichen Jezus toe als hun nieuwe koning. Ze zijn vol hoop dat Jezus ervoor gaat zorgen dat het beter wordt in het land en dat hij ervoor zal zorgen dat eraan de gehate bezetting van de Romeinen een einde komt.

Voor deze dag knutselen we samen een palmpaasstok. De palmpaasstok is feitelijk één groot symbool. In de rubriek 'verdiepen' leggen we je de symboliek uit. Ga naar...

De ervaring dat als je zelf iets moois maakt, maakt je blij van binnen. Het laat de hoop in ons groeien. Maar als je samen iets maakt, wordt het nog fijner. Traditioneel worden de palmpaasstokken naar zieken of alleenstaande ouderen gebracht. Mensen die pijn hebben of alleen zijn kunnen wel een beetje hoop gebruiken. Kinderen die langskomen om al iets van de vreugde van Pasen te brengen, dat is een lichtpuntje van hoop!

Je maakt een eenvoudig kruis van twee takjes, omwikkel het kruis met een stukje cadeaulint en hang er een slinger van geregen kraaltjes aan. Een uitgeknipt papieren haantje (uit het afbeeldingenbestand van Google, zoekterm:broodhaantje) in de top bevestigen, samen met twee kleine takjes buxus die door een speld op hun plaats worden gehouden.  Zet deze palmpaasstok op het eiland van hoop. Je kunt natuurlijk ook alleen een palmtakje op de kijktafel leggen. Als het lichtje van hoop aangestoken is zeg je het versje van deze week.

Waarvan word je hoopvol, waar tintel je van?
Als je helemaal zélf iets maken kan!
Als je iets bouwt, of iets bakt, breit of haakt,
en er dan zelfs een cadeautje van maakt!

Refrein:
Hier zijn we dan samen: een eiland van hoop.
Er is in de wereld van alles te koop,
maar hoop krijg je zómaar, dus sta ervoor open!
De wereld wordt lichter door mensen die hopen!

Witte Donderdag

Jezus wil samen met zijn vrienden Pesach vieren. Het feest dat ieder jaar opnieuw gevierd wordt in familiekring of met vrienden. De Pesachmaaltijd herinnert in al zijn onderdelen aan de dag van bevrijding, de dag waarop God zijn volk bevrijdt uit het land van onderdrukking en slavernij. De nacht van de uittocht, de doortocht door de rietzee, vol hoop zet het Joodse volk de eerste stappen op weg naar het beloofde land.

In een veilige bovenzaal komen Jezus en zijn twaalf vrienden, zijn leerlingen bij elkaar om deze bijzondere maaltijd van bevrijding met elkaar te vieren. Naast het lamsvlees en de bittere kruiden staat er ook ongedesemd brood, het platte -goed houdbare- brood voor onderweg en wijn op tafel. De wijn staat symbool voor het bloed van het geslachte lammetje dat aan de deurposten moest worden gesmeerd, zodat de engel van de dood zou weten dat daar Joden woonden en de dood deze deur voorbij moest gaan.Tijdens deze Pesach maaltijd wordt het verhaal van de bevrijding uit Egypte vertelt. (de symbolen: tafel, vriendschap, hoopvolle (bijbel) verhalen en een veilige plaats resoneren op deze Witte Donderdag dus weer volop mee)

Jezus weet dat het heel gevaarlijk voor hem is geworden in Jeruzalem en dat de Joodse religieuze leiders hem uit de weg willen ruimen omdat zijn blijde boodschap bij hen niet wordt gehoord en verstaan. Zijn leven loopt ten einde. Hij blijft echter zijn hoop stellen op Gods rijk dat komen gaat. Het rijk van hoop, vrede, vriendschap en geborgenheid. Daar heeft hij alles voor over. Zelfs zijn leven.

Dit is dus de laatste maaltijd, zijn laatste avondmaal, met zijn vrienden. Deze nacht zal er tegen hem worden samengespannen en zal hij gevangen worden genomen. Jezus stelt tijdens deze maaltijd een bijzonder en hoopvol teken. Een teken dat telkens opnieuw gesteld zal gaan worden, als mensen in zijn naam bijelkaar zijn. Het is een manier waarop Jezus zichzelf present wil stellen voor de toekomstige generaties van zijn volgelingen. Zo kunnen ook wij nog steeds Jezus aanwezigheid ervaren en daar hoop uit te putten.

Jezus pakt het brood van de tafel, breekt het en deelt ervan rond. Hij zegt: Dit is mijn lichaam, dat gebroken wordt voor jullie. Breek dit brood en deel ervan uit om Mij te gedenken.

En hij neemt de beker met wijn gevuld en deelt hem rond en zegt: Dit is mijn bloed. Het bloed van het nieuwe verbond dat wordt vergoten voor velen. Doe dit steeds ter mijn gedachtenis.

Het sap van vele druiven zijn verzameld in een glas wijn en veel graankorrels zijn er nodig om een brood te kunnen bakken. Brood en wijn zijn alleen al op deze manier een symbool van eenheid en verbondenheid. Maar Jezus brood, het eucharistisch brood is veel meer. Het is brood ten leven, het brood van de hoop. Want wie dit brood eet en deze wijn drinkt, zal leven hebben tot over de dood heen.

Op de kijktafel staat de kinderbijbel 'Schitterende bijbelverhalen' open bij het verhaal van het laatste avondmaal. Op de voorgrond gebroken brood en wat graankorrels en een beker met wijn samen met een trosje druiven. Het paarse lichtje is vervangen door een wit lichtje: het is Witte Donderdag.

Goede vrijdag

Jezus is gevangen genomen en door de religieuze en politieke leiders ter dood veroordeeld. Hij draagt zelf zijn kruis door de straten van Jeruzalem tot vlak buiten de muren, waar hij aan het kruis wordt geslagen, samen met twee misdadigers. De kruisdood was de gruwelijkste doodstraf in die dagen.

Jezus sterft. Alleen.

Hij neemt alle lijden op zich, al het slechte nieuws, alle onrecht, pijn, wanhoop en verdriet.

Duisternis valt over het land. De tijd staat stil. Er is geen verleden, toekomst of heden meer.

Deze overgave van Jezus, deze offergave van Christus, maakt voor altijd het verschil.

Zet een eenvoudig kruis neer op het eiland ( gemaakt van twee takjes) dat nog steeds omringt is door al het slechte nieuws in de wereld, veraf en dichtbij.

Je kan er nog woorden bijleggen die je samen met je kinderen bedenkt, die te maken hebben met het individuele lijden van mensen. Dat vele gedaantes kan aannemen. Maar Jezus neemt het allemaal op zich, samen met het kruis.

Er brandt deze dag géén lichtje op de kijktafel, want alle hoop is vervlogen. Deze dag is een dag vol verdriet en duisternis.

Enkele palmtakjes verbergen het bolletje klei dat het kruis rechtop houdt. Op het eiland ligt wat graan (natuurvoedingswinkel): Want pas als het graan sterft in de aarde....

Stille zaterdag

Nadat Jezus is gestorven aan het kruis geven de autoriteiten toestemming om Jezus van het kruis af te halen. Dat doen een aantal van zijn vrienden.

Omdat het al bijna nacht was en de dag erna het sabbat was, de rustdag van de Joden, is Jezus haastig in doeken gewikkeld en in een nieuw graf gelegd, dat vlak in de buurt lag. 

Het is stil. Niemand te zien. Het is de dag van stilte.

Al het lijden en verdriet is weg. De slechte berichten zijn samen met het lijden van Jezus opgenomen in zijn liefde.

Haal dus alle koppen met slecht nieuws en alle vormen van lijden weg van de kijktafel.
Leg het kruis plat neer en leg het graan naast het eiland.

Zet de bloesemtakken terug op de kijktafel: ze komen nu bijna uit!

Pasen, de hoop vervuld!

Verander op Paasavond of op Paasmorgen in alle vroegte, het eiland van hoop in een Paaseiland vol nieuw leven en hoop.

Gebruik hiervoor bloeiende takken (je ziet appel-en kersenbloesem), hedera -s ymbool van Gods trouw - narcissen, blauwe druifjes, viooltjes en/of andere voorjaarsbloeiers en bolletjes.

Zet op het midden van het eiland een afbeelding neer van de Emmaüsgangers. Via het afbeeldingenbestand van Google met de zoekterm: 'Emmaüsgangers' kom je verschillende afbeeldingen op het spoor. Je kunt ook kijken of in jullie kinderbijbel een afbeelding van dit verhaal bevat, zet deze bijbel dan open op het eiland.

De hoop vervuld!
In het verhaal van de Emmaüsgangers, je vindt het in het Evangelie van Lucas, hoofdstuk 24, vers 13-35, komen alle vormen van hoop uit de veertigdagentijd bij elkaar!

Die dag (de ochtend na de sabbath, dus onze zondag) waren er twee van hen (vrienden van Jezus, zijn leerlingen) onderweg naar een dorp, dat Emmaüs heette.
Ze zijn verdrietig en praten met elkaar over alles wat er in Jeruzalem voorgevallen is. Er voegt zich iemand bij hen - het is Jezus, maar hun ogen werden verhinderd Hem te herkennen -  en ze vertellen hem hoe hun hoop over Jezus, waarvan ze dachten dat Hij Israël zou gaan verlossen, de bodem is ingeslagen. Dat enkele vrouwen hen in de war hebben gebracht, omdat ze Jezus in de vroege ochtend niet in het graf hadden gevonden, en aan de leerlingen kwamen vertellen dat Jezus weer leefde. Maar niemand van de mannen heeft hem gezien...

Nu sprak Hij tot hen: 'O, onverstandigen, die zo traag van hart zijn in het geloof aan alles wat de profeten gezegd hebben. Moest de Messias dit alles niet lijden om in zijn glorie binnen te gaan?' Beginnend met Mozes verklaarde Hij hun uit al de profeten wat in al de schriften op hem betrekking had. (hoopvolle verhalen) Aangekomen in het dorp deed de onbekende of Hij verder moest, maar de mannen nodigen hem thuis uit. Zij drongen bij hem aan: Blijf bij ons, want het wordt al avond en de dag loopt al ten einde. (dak/huis/veilige plek).

Terwijl Hij met aan aanlag (aan tafel) nam Hij het brood, sprak de zegen uit, brak het en reikte het hen toe. Nu gingen hun ogen open en zij herkenden Hem. Toen zeiden ze tegen elkaar:"Brandde ons hart niet in ons, terwijl Hij onderweg met ons sprak en ons de Schriften ontsloot? Ze stonden onmiddellijk op en keerden naar Jeruzalem terug. Daar vonden ze de elf met mensen van hun groep bijeen (vrienden). Deze verklaarden: 'De Heer is werkelijk verrezen, Hij is aan Simon verschenen'. En zij van hun kant vertelden wat er onderweg gebeurd was en hoe Hij door hen herkend werd aan het breken van het brood.

In de rubriek 'vertellen' vind je het verhaal van de Emmaüsgangers uit de kinderbijbel 'Het begon met licht'. Ga naar...

Pasen is de zondag bij uitstek. Daarom komt het zonnetje weer terug op de kijktafel.

Ook het lieveheersbeestje dat verwijst naar 'De dag des Heren' mag niet ontbreken.

Het paaslichtje brandt op de tekst-onderzetter 'Leve het nieuwe leven' .

Je kan terwijl het paaslichtje brandt op het paaseiland van de hoop, het versje van Pasen zeggen

De dag van het leven, de dag van ‘Sta op!’
Vandaag is het Pasen: Gods eiland van hoop.
De leerlingen treurden, maar nu zijn ze blij
want hier aan de tafel is Jezus erbij.
Ook wij mogen juichen: vertel het voortaan
dat Hij uit de doden is opgestaan!

Refrein:
Hier zijn we dan samen: een eiland van hoop.
Er is in de wereld van alles te koop,
maar hoop krijg je zómaar, dus sta ervoor open!
De wereld wordt lichter door mensen die hopen!

Zalig Pasen!

Ellie Keller