Verdiepen

Hier vind je achtergrondinformatie bij het thema, voedsel voor je spiritualiteit
en tips voor de geloofsopvoeding.

Nee, niet afleren!

Als kind en als tiener kreeg ik regelmatig een ‘preek’ van mijn vader: ik was te soft, maar de maatschappij was keíhard, dus moest ik echt leren wat flinker te zijn, niet zo overgevoelig, hoe zou ik me anders óóit kunnen redden? Hij was bezorgd over me. Nu zou ik zeer zeker wel willen dat ik wat makkelijker voor mezelf op zou kunnen komen, mijn sterke punt zal het nooit worden.

Jarenlang schreef ik mijn agenda drie vragen van Rabbi Hillel ( 50 v. Chr.)
'Als ik niet voor mezelf ben, wie is dan voor mij?
Als ik alleen voor mezelf ben, wie ben ik dan?
En als niet nu, wanneer dan wel?'

Toch is die gevoeligheid me in mijn leven en in mijn werk als pastor ook vaak goed van pas gekomen, in gesprekken met mensen, het werken met kinderen, bij uitvaarten. Als ik soms het gevoel heb dat ik ga ‘verharden’, wat regelmatig gebeurt door teveel haast en werkdruk, gaan juist de alarmbellen rinkelen: het gaat niet goed.

Trijntje Oosterhuis zingt erover: “Wek mijn zachtheid weer, geef me terug de ogen van een kind”

Het is goed om je dat eens af te vragen als ouder: wat moest jij afleren? Aanleren wat niet bij je paste? Hoe is dat nu?
Soms is het moeilijk in je kind iets te zien, wat jij helemaal niet mocht, bv. een hoop lawaai maken. Iemand vertelde me hoe blij hij is met het ‘lawaai’ van zijn kinderen, want hij moest zich koest houden als kind.

Hoe kijk jij naar je kind? Kijk je wel ook eens met de ogen: wat hoop je dat hij/zij altijd zal behouden?
Stel jezelf eens de vraag wat jij als vader of moeder in je kind zou willen behoeden, bewaren, koesteren en zegenen? Met andere woorden: Wat zou je kind nooit moeten afleren?

Nelleke Spiljard