Vertellen

Hier vind je nieuwe versjes en verhalen, en advies over kinderboeken
en bijbelverhalen bij het thema.

Adventsverhaal, God gaat op tournee

De Manager Engel riep zijn team bij elkaar. ‘Engelen’, zei hij, ‘Ik heb opdracht gekregen om Gods tournee voor te bereiden. Hij wil gaan optreden voor de mensen op aarde. Jullie moeten een route plannen, zalen afhuren, hotels regelen, vervoer, techniek. Hup, aan het werk! Morgen om dezelfde tijd hier verzamelen voor werkoverleg!’

De engelen stoven alle kanten op. Een dag later zaten ze weer op de wolk voor het werkoverleg. Ze hadden alles al voor elkaar: de wereldtournee zou in de zomer beginnen, om te beginnen in Amerika, dan in Europa, en zo de hele wereld rond. De grootste zalen waren geboekt, de mooiste paleizen om te overnachten, een privéjet, elf limousines en de beste geluidsinstallatie. De presidenten, prinsessen en koningen van alle landen waren uitgenodigd. Ze wilden allemaal graag naar God komen luisteren. De Manager Engel was ontzettend trots op zijn team!

Maar de volgende dag had de Manager Engel een onthutsende boodschap: God vond het niets. ‘Hij wil niet in zijn eentje op het toneel staan en aangestaard worden en toegejuicht. Hij wil niet in paleizen slapen en niet in limousines rijden. Hij wil meer onder de mensen zijn!’

De Manager Engel gaf zijn team opdracht om alles af te zeggen en een tournee onder de mensen te regelen. Dat bleek veel moeilijker. Een week later was het hele team terug. Maar het was wel gelukt! ‘We hebben slaapplaatsen geregeld in alle grote steden van de wereld. Daar kan God de straat opgaan en heel veel mensen toespreken. We gaan van start in de lente, want dan lopen de winkelstraten en de terrassen weer vol.’ De Manager Engel knikte tevreden en nam het plan mee naar God.

De volgende dag kwam hij terug bij het team met een somber gezicht. ‘God wil het zo niet. Hij wil niet op straten en pleinen staan roepen tegen mensen die druk zijn met zichzelf, zegt Hij. Hij wil gewone mensen ontmoeten, in alle rust'. De engelen bleven nog uren met elkaar vergaderen. Want hoe moest dat nu georganiseerd worden: bezoek van de grote God bij gewone mensen in hun kleine huisjes? Toch vlogen ze uit om de tournee voor de derde keer te regelen. Huis na huis klopten ze aan. Het was de moeilijkste klus die ze ooit hadden gedaan. Toen ze een week later terugkwamen, vertelden ze allemaal ongeveer hetzelfde: ‘Ik heb bij alle huizen gevraagd of God welkom was. Maar bijna iedereen vond het raar, ze geloofden het niet, ze hadden geen tijd of geen plek. Ik heb maar een paar adressen kunnen opschrijven.’
Alles bij elkaar was het tóch een indrukwekkende lijst met adressen op de hele planeet, waarmee de manager engel terug kon naar God. De engelen slaakten een zucht van verlichting en gingen naar de Melkweg om een potje te poolen.

Een week later kwam de Manager Engel terug met een gezicht als een regenwolk. ‘Ik heb slecht nieuws’, zei hij. ‘God wil niet bij mensen in huis komen. Dat is niet dichtbij genoeg, zegt Hij. Hij wil in hun HART komen. “Hoe moet ik dát nu regelen, Heer!” riep ik “Mijn team raakt gedemotiveerd! Hoe vinden we een hart waar U in past en hoe komt iedereen dat dan te weten? Wie bereikt u daar nu mee?” Toen heeft God gezegd dat we op zoek moeten naar een jonge vrouw die helemaal vol is van zijn woord. Hij wil haar bezoeken en...' De Manager engel liet een stilte vallen, ‘Hij wil mens worden. Hij wil dat zij zijn Zoon negen maanden draagt en dat Hij geboren wordt onder de mensen, als haar zoon. Een baby.’

‘Wat??’ riepen de engelen. ‘Wil God zó klein zijn? Hoe zal dat geschieden?’ Ze waaiden ongelovig met hun vleugels. De Manager Engel zuchtte. ‘Gods Geest zal hiervoor zorgen. En ik moet het haar gaan vertellen. Vlug, ga haar zoeken!’ Gelukkig had God duidelijke instructies gegeven. Ze heette Maria en ze woonde in Nazaret bij Jozef, met wie ze zou gaan trouwen. Ze was van jongsafaan al vol van God. Ze droeg Hem in haar hart. Ze wist wat God had beloofd aan Abraham en aan zijn nakomelingen, zo talrijk als de sterren aan de hemel: dat de rijken van hun tronen af zouden worden geduwd en de arme en nederige menen erop getild. Zo goed kende ze God. Dit meisje Maria, met de sterren in haar ogen, bij haar wilde God mens worden.

Al na een dag kwam het team terug. Ze hadden Maria gevonden. De Manager Engel ging direct bij haar langs en legde uit wat Gods bedoeling was. Ze schrok! God, zó groot... een mens zó klein? Toen keek ze de Manager Engel aan en zei: ‘God is welkom, altijd!’ En daarna werd ze blij, zó blij, dat ze de hele dag neuriede en zong over God die zijn belofte nakomt.

De Manager Engel en zijn team zaten beteuterd bij elkaar op de wolk. Was dit nu alles? Zat hun werk erop? Was er niets meer te regelen, te doen? De maanden gingen voorbij, het werd winter. Er werd een volkstelling gehouden in het land waar Maria en Jozef woonden. Ze gingen op reis om zich te laten inschrijven in Betlehem, de stad waar Jozefs voorouders vandaan kwamen. Maria was inmiddels hoogzwanger. Er was geen hotel, geen herberg, geen huis waar ze konden overnachten. De engelen zaten zich te verbijten. Wat was dit slecht georganiseerd! Maar God wilde niet dat ze ertussen kwamen. ‘Het is goed’, zei God. ‘Ga maar kijken.’

En toen mochten de engelen afdalen naar Betlehem, waar Maria en Jozef onderdak hadden gevonden in een kleine stal. Daar op het hooi in de voerbak lag een kindje, Maria’s zoon, God op aarde bij de mensen, Immanuel. Het was stil in de stal, de enige getuigen waren Maria, Jozef, de os en de ezel. Ze fluisterden vol liefde.

‘Ik hoop dat de komst van God toch nog wat volk trekt’, mompelde de Manager Engel, ‘dat het nog íets wordt met die tournee. 'Kijk!’, riep hij tegen zijn engelenteam, ‘Zien jullie die herders daar, die in het veld de wacht houden bij hun schapen? Ga ze vertellen over de geboorte van de zoon van God!!’ De hele schare stoof weg in een wolk van licht. De Manager Engel keek hen na tot ze een kleine stralenkrans waren geworden. ‘Mooi’, zei hij bij zichzelf, ‘Herders. Je moet toch ergens beginnen’.

© 2016, Marjet de Jong