Durf te vallen

We vinden overal eikels, kastanjes, beukennootjes. De bomen kleuren in de mooie tinten die de herfst kenmerken: rood, oranje, oker, goud-geel en alle schakeringen bruin. De takken van de bladverliezende bomen worden in de loop van november langzaam maar zeker kaal. Maar wat zou er gebeuren als een boom zijn bladeren of vruchten niet durft te laten vallen?



Durf te vallen
Wat zou er gebeuren als je als ouder alleen maar 'voorzichtig! pas op! niet doen!' tegen je kind roept? Zou het dan ooit leren lopen, springen of fietsen? Wat gebeurt er met je kind als je zegt: 'Probeer het maar, ik sta achter je, als je valt vang ik je op'? En als er dan toch gevallen wordt, is een pleister en een kusje dan vaak niet genoeg als troost en gaat je kind gewoon weer verder? Gaan moed, liefde en vertrouwen in het leven niet hand in hand?



We kennen het beeld van God als een adelaar, die zijn jongen op vleugels draagt en ze leert vliegen door ze te laten vallen, eronder te gaan vliegen en weer op te vangen (Psalm 91) of die niet toelaat dat wij struikelen, omdat zijn hand ons vasthoudt? (Psalm 121)

Allerheiligen/Allerzielen



We vieren 1 en 2 november het feest van Allerheiligen en Allerzielen. De feesten waarin we alle bijzondere mensen gedenken van vroeger en nu, bekenden en onbekenden die 'in Gods hand gevallen zijn'.
We bezoeken hun graf, we gedenken ze in liefde om de betekenis die ze voor ons hebben. We geloven dat ze nu zijn bij God, dat ze in de hemel zijn, waar geen pijn meer is, geen verdriet, maar enkel liefde.