De weg van Jezus, van Palmzondag naar Pasen

De kijktafel 'de weg van Jezus' is een serie kijktafels die de laatste week van de veertigdagentijd stap voor stap volgt. Deze serie is het vervolg van de kijktafels 'door de woestijn' maar je kunt er ook apart mee starten op zaterdag 23 maart, de dag voor Palmzondag.



Lees op Palmzondag, Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen het bijpassende verhaal uit jullie kinderbijbel voor. In alle kinderbijbels vind je de verhalen die bij de Goede Week horen.

De kijktafel aan het begin van de Goede Week

Neem een dienblad en vul dit met een laag zand. Zet met kleine (witte) kiezelsteentjes een weg uit op het zand. Neem een paarse kaars of een waxinelichtje en zet dit eventueel op de onderzetter uit de herdruk van het eerste koffertje 'Beginnen maar' met de tekst:' om een betere wereld'. Je kunt het dienblad op een paars kleedje zetten. Paars is kerkelijke de kleur van inkeer en bezinning, een kleur van boete en rouw. Deze kleur hoort bij de Veertigdagentijd.



Bemin God met alles wat je hebt en je naaste als jezelf
In de serie kijktafels 'door de woestijn' stonden de tien woorden ten leven centraal, beter bekend als 'de tien geboden'. Als je de tien woorden leeft, kan je de obstakels die er op je pad komen overwinnen, je weg loopt niet dood, maar wordt een weg ten leven.
Jezus wordt ook wel 'het levende woord' genoemd, hij maakt met zijn leven de tien woorden waar. Als iemand aan Jezus vraagt wat hij moet doen om in de hemel te komen, dan weet de man de tien woorden ten leven kort en krachtig samen te vatten: 'Bemin God met alles wat je hebt en je naaste als jezelf'. Op de vraag wie je naaste dan wel is, vertelt Jezus de parabel van de Barmhartige Samaritaan.

Maak een richtingwijzer ( papieren pijl met een stukje plakband op een satéprikker plakken) met daarop de tekst: "Bemin God met alles wat je hebt en je naaste als jezelf' en zet deze wegwijzer langs de weg op de kijktafel.

Verhaal
Vertel het verhaal van de Barmhartige Samaritaan, dit verhaal staat in vrijwel alle kinderbijbels.



Palmzondag; Jezus trekt Jeruzalem binnen

In de gezinsviering die in bijna elke parochie op Palmzondag wordt gehouden worden palmtakjes uitgedeeld.

Leg een klein palmtakje op de weg.



Jezus trekt gezeten op een ezeltje Jeruzalem binnen. Jezus is naar Jeruzalem gekomen om daar het paasfeest te vieren. Het jaarlijks terugkerende Joodse feest waarin de uittocht uit Egypte wordt herdacht. De bevrijding uit het land van dood en slavernij. God brengt hen naar het land van belofte, het beloofde land: een land van vrijheid!



Israël maakt sinds enige tijd deel uit van het romeinse Rijk. Israël wordt bezet er is geen vrijheid in de jaren dat Jezus rondtrok, zieken genas en predikte dat het Rijk Gods nabij was. De mensen hopen en denken dat Jezus de langverwachte messias is. Als eerste zal de messias hen bevrijden van het juk van de Romeinen. Ze juichen hem toe als een koning: "Gezegend zoon van David, gezegend is hij die komt in de naam van de Heer. Hosanna!" Ze zwaaien met palmtakken en leggen hun mantels op de weg als teken van eerbied.

Witte donderdag, Jezus wast de voeten van zijn leerlingen

Zet een mooi klein schaaltje gevuld met water samen met enkele kleine handdoekjes op de kijktafel. De handdoekjes zijn geknipt uit een wit washandje en opgerold en vastgezet met een klein lintje.



Jezus gaat het Joodse paasfeest vieren met zijn leerlingen. Aan het begin van de maaltijd doet Jezus iets ongewoons. Hij stelt een teken. Hij pakt doeken en water en begint de voeten van zijn leerlingen te wassen. Hij doet daarmee het werk van een dienstbode, een knecht. Dat is vreemd. Maar Jezus wil aan de leerlingen laten zien dat als je zijn leerling wilt zijn, je je nergens te min voor moet voelen. Dat een meester niet meer of minder is dan een knecht. God beminnen staat gelijk aan van je naaste houden. Dat je je dus in de allereerste plaats dienstbaar moet opstellen: 'Wat heb je nodig? Wat wil je dat ik voor je doe? '



Aan het eind van de maaltijd, van dit laatste avondmaal met zijn leerlingen, neemt Jezus brood dat op de tafel staat. Hij breekt en deelt het en zegt hierbij "Dit is mijn lichaam; het wordt voor jullie gegeven. Blijf dit doen om mij te gedenken' en ook neemt hij een beker met wijn: "Deze beker is het nieuwe verbond door mijn bloed; hij wordt voor jullie leeggegoten" . Jezus gaat het kostbaarste wat hij bezit opgeven. Hij gaat de weg van lijden en dood: geeft zo zijn leven voor zijn leerlingen, voor ons!

Goede Vrijdag, Jezus sterft aan het kruis

Zet een kruisje aan de weg. (je maakt het van twee takjes die je vastzet met een stukje garen, een lintje o.i.d.)
Leg aan de voet van dit kruis twee dobbelstenen. Bouw van enkele grote stenen een graf, laat het open.

Zo loopt de weg van Jezus vandaag op Goede Vrijdag ten einde.



Jezus wordt door naar de landvoogd Pilatus gebracht. Maar Pilatus twijfelt. Hij ondervraagt Jezus en komt tot de conclusie dat het koningschap van Jezus, niet van 'wereldse' orde is. Hij laat Jezus daarop geselen en daarna drijven de soldaten de spot met hem en nog gekleed in een purperen mantel, een staf in de hand en een doornenkroon op het hoofd, stelt Pilatus hem voor aan het volk. 'Zie hier de koning der Joden' . Opgehitst door hun religieuze leiders kiezen de mensen, die Jezus nog maar pas hem binnenhaalden als hun koning, voor de vrijlating van Barabas: iemand die voor oproer en doodslag in de gevangenis zat. Ze roepen om de kruisdood van Jezus. Zo veroordeeld Pilatus Jezus ter dood.



Jezus gaat verder op zijn lijdensweg. Hij draagt zijn eigen kruis door de stad en gaat op weg naar de plaats waar de kruisiging zal plaatsvinden buiten de muren, het schedelveld. Met het kruis draagt hij alles wat mensen terneer kan drukken: fouten, zonden, struikelblokken, verleidingen op zijn schouders mee.
Als Jezus aan het kruis is geslagen, willen de soldaten de zijn kleren verdelen. Jezus kleding is uit een stuk gemaakt, zonder naad, van bovenaf geweven, Net zoals zijn koningschap hem van boven af gegeven is. Zo'n bijzonder, kostbaar kleed, dat snij je niet zomaar in stukken. De soldaten dobbelen er om.

Sluit op de avond van Goede Vrijdag het graf met een steen.

Jezus leven is ten einde. Zijn weg loopt dood.



Stille zaterdag, Jezus is in het graf gelegd

Op zaterdag is het stil. De leerlingen zijn weg. Het graf is verlaten.



Pasen: leve het nieuwe leven!

Maak van de graftuin een Paastuin. Zet bloesemtakken neer, enkele eitjes in een nestje, gele elementen. Plant enkele bolletjes, blauwe druifjes of narcissen. De weg van Jezus wordt 'licht' gemaakt. Doe dit met hele kleine witte steentjes/grit.



Op Paasmorgen, de zon was nog maar net op, gaan de vrouwen naar het graf om Jezus lichaam te verzorgen. Maar de steen is weggerold en het graf is leeg!

Zet het licht van Pasen in het graf.

De weg van Jezus is geen doodlopende weg, maar een weg ten leven! De engel zegt het: "Wat zoekt Gij de Levende bij de doden. Hij is niet hier! Hij is ten leven gewekt"



Je kan in het hart van het kruis een lentebloem bevestigen: door zijn leven te geven, is zijn liefde tot volle bloei gekomen!



Het feest van Pasen valt altijd in de lente. 'Dode' takken komen tot bloei, forsythia, kersenbloesem. Bolletjes komen tot bloei, er is jong leven geboren: lammetjes, kalfjes en kuikentjes. Ook de natuur zegt: Leve het nieuwe leven!



In het zand liggen houten bloemetjes. Toen ik deze bij de Action vond, moest ik meteen denken aan het lied: 'De steppe zal bloeien'; het lied over de woestijn die zal bloeien, de rotsen die open gaan, de hand die wenkt en de dode die zal Leven!



Christenen werden in de eerste eeuwen 'mensen van de weg' genoemd. Christenen geloven dat Jezus de weg, de waarheid en het leven is. Christen zijn nog steeds mensen van de weg, ze laten zich leiden op die weg door de tien woorden ten leven en door diegene die ze waar ten volle waarmaakte met zijn Leven: Jezus Christus, de levende in ons midden!



EK