In het nieuwe jaar

Toen ik klein was, baden we het oude jaar uit. Vlak voordat de klok twaalf uur sloeg, legde mijn vader alle lief en leed dat ieder lid van ons gezin had meegemaakt aan God voor en vroeg hij Gods zegen voor het jaar dat komen ging. Het was een bijzonder moment: plechtig, maar eigenlijk ook een beetje vreemd.



Er werd in ons gezin regelmatig gebeden, voor en na het eten met een Onzevader en een Weesgegroet en natuurlijk zagen we onze ouders in de kerk bidden in stilte. Maar zomaar, hardop met eigen woorden, dat gebeurde maar één keer per jaar en daar voelde ik me toch niet bij op mijn gemak.

Mijn vader had deze traditie meegenomen uit zijn ouderlijk huis. Met de ogen van nu zou ik zeggen dat dit jaarlijks terugkerende ritueel een vreemd element bleef omdat het in de rest van het jaar eigenlijk geen vervolg kreeg. Bidden, rituelen: ze moeten zo dicht mogelijk aansluiten bij onze werkelijkheid en belevingswereld.
Het dagelijkse kruisje dat ik van vader op mijn voorhoofd kreeg bij het welterusten zeggen voelde bijvoorbeeld wel vertrouwd. Dat hoorde erbij, net als samen met mijn moeder knielend voor het bed ons vaste avondgebedje zeggen.
"Lieve Heer, ik ga weer slapen, want de dag is weer voorbij. En ik vraag U lieve Jezus, zegen mij. Zegen vader, zegen moeder, zegen allen die ik min. Onder uwe trouwe hoede, slaapt uw kindje rustig in"



Toen ik zelf een gezin kreeg heb ik dat kruisje 'overgenomen'. Zo ben ik aarzelend begonnen samen met mijn kleine kinderen te bidden. Als baby met alleen een kruisje en toen ze konden praten, keek ik altijd samen met hen terug op de voorbije dag, waarna ik dan - al samenvattend - de kleine en grote gebeurtenissen aan God voorlegde. Ons gebed werd afsloten met een kruisteken en met een kruisje op hun voorhoofd bij het laatste 'welterusten, slaap lekker', als een extra zegen en bescherming voor de nacht. Toen ze wat groter waren werd het spontane gebed afgesloten met het Onzevader. Als mijn man de kinderen naar bed bracht, deed hij dat op zijn manier. Zo werd (hardop) bidden - ook in eigen woorden - voor hen een vertrouwd gebeuren.



We zijn er nooit toe gekomen iets aparts te doen rond de jaarwisseling. Dat kan natuurlijk wel. Maar laat er een dagelijks of wekelijks terugkerende gewoonte zijn waarbij dit aansluit.
Je zou bijvoorbeeld altijd tijdens het avondeten op zondag een kaars op tafel kunnen aansteken. (In de Advent ben je daar misschien al mee begonnen en dit gebruik kun je continueren.)
Je kunt er een korte tekst/gebed bij zeggen en deze aanvullen met eigen woorden:
(Lieve) God, zegen ons en deze maaltijd die we samen willen delen. We willen u toevertrouwen: ...
Hier kun je iets noemen wat jullie in de afgelopen week heeft bezig gehouden of iets wat in de komende week gaat gebeuren. Je kan denken aan iets dat spannend was, verdrietig, leuk, vervelend, pijnlijk, of wat plezier heeft gegeven. Je kunt God steun vragen, jullie dank uitspreken, je verdriet met God delen......
Zou bouw je op natuurlijke wijze aan het gevoel dat je alles aan God kunt toevertrouwen.

Gaan bidden met onze kinderen, een goed voornemen. Laten wij als ouders hier de voorwaarden voor scheppen. Kijk - indien van toepassing- samen met je partner hoe je/jullie dit het beste vorm zouden kunnen gaan geven. Doe het stapje voor stapje en blijf dicht bij jezelf.



Tot slot enkele tips:
- Ga samen op oudjaar - in de vooravond - naar een gebedsviering in jullie gemeente of parochie, deze zijn er op veel plaatsten in ons land. Kijk hiervoor in het blad of op de website van jullie parochie/gemeente.
- Met kleine kinderen kun je een gesprekje hebben over 'wat zou je willen leren/doen/meemaken in het nieuwe jaar?'
- Op oudejaarsavond, tijdens het avondeten of bijvoorbeeld bij het eten van de eerste oliebol, zou je het versje 'Dag oudjaar...', je vindt het in de voorleeshoek, kunnen voorlezen.
- Bedenk samen waarvoor je God wilt bedanken uit het afgelopen jaar en wat zou er in het nieuwe jaar zegen zou kunnen gebruiken.
- Zing samen het lied 'tijd van Leven' het staat in GvL 527
- Met oudere kinderen zou je een gesprekje kunnen voeren over 'hoe zou je willen zijn/worden in het nieuwe jaar?

Laten we Gods zegen vragen over dit nieuwe jaar en dat we de nabijheid van onze God mogen ervaren in ons dagelijks leven.

EK

De illustraties komen uit de boekjes 'Onze Vader' en 'Wees gegroet' van www.adveniat.nl