Verdiepen

Hier vind je achtergrondinformatie bij het thema, voedsel voor je spiritualiteit
en tips voor de geloofsopvoeding.

Wat is jouw relatie met God?

In onze verbeelding van het Paasverhaal zien we Jezus vaak als een uniek individu, die ons de weg naar het leven laat zien. Deze weg is een eenzame weg, waar hij tegenstand vindt van de heersende machten en te weinig bijstand vindt bij zijn vrienden. Vooral in de tuin van Getsemane en op het kruis zien wij zijn eenzaamheid.
Maar wie goed luistert naar dit verhaal hoort iets anders: Jezus staat nooit echt alleen, want hij is voortdurend in gesprek met zijn Vader. Daarnaast merken we nog iets belangrijks. Niet alleen verlaat Jezus zijn vrienden niet (zelfs niet wanneer ze hem verlaten), hij nodigt ze uit om binnen te komen in zijn eigen relatie met zijn Vader. Maar wie is deze Vader en wat voor relatie heeft Jezus met Hem?



In de afgelopen eeuw is het beeld van God als Vader onder druk komen te staan. De emancipatie van vrouwen ging gepaard met de nodige kritiek op een patriarchaal verleden. Dat de man vaak misbruik heeft gemaakt van zijn macht, heeft ons vaderbeeld gekleurd. Het vaderbeeld van God is vaak problematisch voor diegenen die een moeilijke relatie hebben met hun eigen vader. Zo kan God niet zijn. God kun je sowieso niet vatten met één beeld.
Belangrijke overwegingen allemaal. Toch kunnen we het beeld van God als Vader niet zomaar aan de kant zetten, want het is afkomstig uit Bijbel en gaat terug op de woorden van Jezus zelf. Wat we wel kunnen doen, is proberen om beter te begrijpen wat Jezus ons wil zeggen over het vaderschap van God en wat de relatie met Hem voorstelt. Enkele bijbelpassages bieden ons inzicht.



In zijn bergrede (Matteüs, hoofdstukken 5-7) verwijst Jezus naar verschillende kenmerken van God de Vader. De Vader ziet in het verborgene en vóórdat we het vragen, weet Hij wat wij nodig hebben. Sterker nog, Hij gééft ons wat we nodig hebben. Hij is een beminnende en zorgende Vader. In overeenstemming met die zorg heeft Hij ook verwachtingen van ons. We moeten anderen beminnen, inclusief onze vijanden. We moeten barmhartig zijn, maar niet om aandacht te winnen. We moeten streven naar een innerlijke zuiverheid. In de bergrede benadrukt Jezus dat zijn Vader ook onze Vader is, en hij geeft ons ook de woorden om Hem aan te spreken: “Onze Vader die in de hemel zijt, Uw naam worde geheiligd; Uw Rijk kome…”



Een tweede onthullende passage over God de Vader vinden we in het Evangelie volgens Lucas (15,11-32). In zijn parabel van de verloren zoon laat Jezus zien dat de Vader openhartig en vergevingsgezind is. Ook waar men de verkeerde kant is opgegaan, toont Hij genade, als men (weer) naar Hem toekomt en op zijn liefde vertrouwt.



En voor wie zich echt wil verdiepen in wat Gods Vaderschap voorstelt, is het Evangelie volgens Johannes onmisbaar. Daarin lezen we uitgebreid over de innerlijke verbondenheid tussen Jezus en zijn Vader: Jezus is in de Vader, en de Vader is in hem.
Als we willen weten wat voor Vader God is, dan moeten we vooral naar Jezus kijken. Want wie Jezus gezien heeft, heeft ook de Vader gezien (14,9). Hij is het beeld van de onzichtbare God. De heilige Geest, die van de Vader en de Zoon uitgaat, stelt ons in staat om God te vinden en te ontvangen in het hier en nu. Want we kunnen niet op eigen kracht dicht bij God komen. God moet ons daarbij helpen.



Kortom als we aan God de Vader denken, dan moeten we niet louter in mensen-termen denken. God heeft geen geslacht en is alleen in zeer beperkte zin te vergelijken met de eigen vader of met andere vaders die we kennen. Alleen waar een mens slaagt in de liefde, lijkt hij of zij op de God die zelf de liefde is. Daarom moeten we de juiste volgorde hanteren. God is de maatstaf voor goede ouderlijke zorg, niet de mens. “Als vader en moeder mij verlaten, haalt de heer mij in huis” (Psalmen 27,10; zie ook Efeziërs 3,14-15).



Beelden - hoe beperkt ook - blijven erg nuttig voor ons verstaan van wie God is. De Bijbel reikt er ontzettend veel aan en kunnen ons helpen. Vader - Zoon - heilige Geest uiteraard, maar ook herder, licht, rots of moeder. Bijvoorbeeld: “Zoals een moeder haar kind troost, zo zal Ik u troosten,” lezen we in Jesaja 66,13. Denk ook aan het prachtige beeld van moeder en kind in Psalm 131. En Jezus drukt zijn eigen bezorgdheid over Jeruzalem uit in termen van de moederlijke liefde: “Hoe dikwijls heb Ik uw kinderen willen verzamelen, zoals een kloek haar kuikens verzamelt onder haar vleugels...” (Lucas 13,34).



Een constante in de Bijbelse Godsbeelden zijn hun relationele karakter. Onze God is geen God van afstand, maar van betrokkenheid. De verschillende beelden zijn ons gegeven als uitnodiging, om dichterbij te komen. Daar nodigt het thema van de site van deze maand ons uit.

TS