Advent en Adventskrans, achtergrond

De Advent is de tijd van voorbereiding op het kerstfeest; de tijd waarin de komst en wederkomst van Jezus Christus worden verwacht.



"Adventus"
In de donkere weken vóór Kerstmis leven christenen in afwachting van de komst van het kindje Jezus. Omdat het Latijnse woord voor "komst" of "het komen" "adventus" is, worden de vier weken vóór Kerstmis "Advent" genoemd.



Vier zondagen
De Advent omvat ongeveer vier weken. De Advent vangt aan op de zondag die valt tussen 27 november en 3 december, en eindigt als op 24 december bij het avondgebed de Kersttijd begint. De Advent telt altijd vier zondagen, terwijl het totaal aantal weekdagen kan variëren van 22 tot 27.



Licht in de duisternis
Tijdens de Advent wordt licht in de duisternis verwacht. Terwijl het in de buitenwereld steeds donkerder wordt, leven gelovigen toe naar de komst van Jezus Christus, het " Licht der wereld".

Dood en leven
Duisternis staat in de christelijke traditie symbool voor de dood, en licht voor het leven en de verrijzenis. In de weken voor kerstmis, als de natuur haar meest doodse, duistere kant presenteert, zien de gelovigen Christus, Licht van de Wereld, dichterbij komen. Het besef groeit dat uiteindelijk niet de dood, maar het leven zal overwinnen.



Adventkrans
Het naderen van het licht wordt in de Advent symbolisch zichtbaar gemaakt met behulp van de adventskrans, die in alle kerken en in sommige scholen en huiskamers wordt opgehangen. Een Adventskrans is doorgaans gemaakt van dennengroen of andere natuurlijke materialen en draagt vier kaarsen, voor elke zondag van de Advent één. Op iedere adventszondag wordt één kaars ontstoken, net zolang tot op de laatste zondag vier brandende kaarsen het naderende kerstfeest aankondigen.

Zonnewende
De adventskrans lijkt in zekere zin op een rad. Die gelijkenis is niet toevallig, maar vindt zijn oorsprong in een oud gebruik van de Germanen. Voor de heidense Germanen was de tijd dat de zon een aantal dagen stilstond aan de Hemel - de zogeheten "winterzonnewende" – reden voor het heiligste feest van het jaar. Als de zon stilstond, zo dachten de Germanen, "werkte" zij niet. Het zou goed zijn als de mensen uit eerbied voor de zon het werk ook zouden laten. Gedurende de tijd dat de zon aan de hemel stilstond lieten de Germanen daarom alle arbeid rusten. Geen wagen- of spinnewiel mocht draaien. Symbolisch werd dit uitgedrukt door een met bosgroen versierd wagenrad aan het plafond van de woning te hangen. Het is dit wagenrad dat door missionarissen bij de kerstening van de Germanen als basis voor de adventskrans werd genomen. De periode van rust rond de zonnewende verklaarden de missionarissen verder tot een periode van inkeer en boete, die paste bij een tijd waarin de komst van Christus wordt verwacht.

Tijd van Inkeer
Het boetekarakter van de Advent is in de loop van de tijd enigszins naar de achtergrond geraakt. De Advent is tegenwoordig vooral een periode van inkeer en gebed. De grote vragen van dood, leven en verrijzenis worden tijdens de Advent overwogen in het getijdegebed in abdijen en in het individueel gebed van de gelovigen.



Paars en rozerood
De kleur van boete en inkeer in de katholieke Kerk is paars. De paarse kleur domineert in de Advent de kerkinterieurs. Ook de adventskrans is vaak versierd met een paars lint. Alleen op de derde, "blijde" zondag in de advent wordt het paars door rozerood vervangen, ten teken dat Kerstmis nabij is. Deze zondag wordt naar de beginwoorden van de Mis ook wel Gaudete genoemd, wat "verheugt u" betekent.



Jesaja
Omdat gelovigen tijdens de Advent niet alleen aan de komst van het kindje Jezus, maar ook aan Jezus als de Christus en Messias denken, kent de adventsliturgie veel lezingen uit de profeten. De Profeten zijn namelijk de "grote verwachters" van het Oude Testament. Vooral het boek van de profeet Jesaja is rijk aan Messiaanse teksten.

Rorate coeli desuper
De adventszang Rorate Coeli is op Jesaja gebaseerd. De tekst van de zang luidt: "Dauwt, hemelen, van boven; wolken, regent de Gerechte: aarde, open u en, doe de Verlosser ontspruiten". Het symbool van de dauw keert ook in andere adventsliederen en –teksten terug.



bron: www.katholieknederland.nl, encyclopedie