Verdiepen

Hier vind je achtergrondinformatie bij het thema, voedsel voor je spiritualiteit
en tips voor de geloofsopvoeding.

Lichtjes naar huis

In december 1977 verhuisden mijn ouders, mijn zus en ik van Indiana naar Seattle. Ik was twaalf jaar oud. Heel erg vond ik dat, om weg te gaan uit de staat waar ik geboren was, waar zoveel familieleden nog woonden. Wat hadden we in Seattle te zoeken, vroeg ik me af, onderweg, midden in de nacht in de Rocky Mountains. Aan onze rechterkant stond een muur van steen en aan onze linkerkant een hartstikke steil ravijn. Later hing er bij ons thuis, in Seattle, een tegeltje aan de muur: Home is where happiness lives. Waar was thuis nu, vroeg ik me af, nu dat geluk ontbrak.

Verlangen naar (t)huis
Elk mensenhart verlangt naar ‘(t)huis’ – de plek waar we behoren te zijn, waar we welkom en bekend zijn en waar diepgaand geluk heerst. Maar hoe vind je de weg ernaar toe? Soms lig ik wakker in de nacht en denk ik aan de ellende die wij mensen voor elkaar krijgen – door ons egocentrisme en klungeligheid (oftewel onze zondigheid). Hoe komen we ooit veilig thuis? Dan bid ik, Show me the way, Lord! Ik wil niet in deze duisternis blijven.

Gods goede gaven
Het is ook niet de bedoeling dat we daarin blijven. God, onze oorsprong en ons ware thuis (want voordat we in de moederschoot lagen waren we een gedachte van God) wijst ons de weg naar huis. De “Vader van de hemellichten” (Jakobus 1,17) verlicht ons pad en voorziet ons onderweg van enkele goede gaven. Wat zijn die gaven? In eerste instantie zijn het de goedheid, waarheid en schoonheid van de schepping zelf. Deze eigenschappen verwijzen naar de goede, ware en schone Schepper. Verder zijn het (onder meer) de heilige Schriften – Gods woord is een lamp voor onze voeten (Psalmen 119,105) – en Gods aanwezigheid in het hart van alle mensen, want Hij “heeft zijn licht laten schijnen in ons hart om de kennis te laten stralen van zijn heerlijkheid” (2 Korintiërs 4,6).

Deze heerlijkheid wordt volledig zichtbaar op het gelaat van zijn Zoon, Jezus. Jezus, “het licht van de wereld” (Johannes 8,12), gaat ons voor in dit leven, op weg naar het ware geluk. Hem moeten we volgen. Ziehier het verhaal van Kerstmis. Wat voor ster is dat? vragen de wijzen zich af.

Opeens ging de ster die ze hadden zien opkomen voor hen uit, tot ze bleef staan boven de plaats waar het kind was. Toen ze de ster zagen, werden ze met buitengewone vreugde vervuld. Ze gingen het huis binnen en zagen het kind met zijn moeder Maria. Ze vielen op hun knieën en huldigden het. (Matteüs 2,9-11)

Ons geestelijk thuiskomen bij God wordt in dit verhaal mooi verbeeld. Door Christus worden we “kinderen van het licht” (1 Tessalonicenzen 5,5). Dit licht dat in ons hart straalt moeten we niet onder een korenmaat verstoppen. Nee, we moeten het op een kandelaar zetten (Matteüs 5,15), opdat anderen het mogen zien. Want er zijn zoveel mensen die zich in het donker afvragen: Waar is hulp te vinden? Wie brengt mij veilig naar huis?

Gezegende Advent, Zalig Kerstfeest!

Tim Schilling