Door weer en wind
De storm laait op
De Toekomst
Twee jaar geleden sprak ik met mijn zoon over mogelijkheden voor de toekomst. Hij zat in zijn laatste jaren van de middelbare school en wist niet wat hij daarna wilde doen. Hij zou waarschijnlijk, dacht hij, na een tussenjaar aan een studie beginnen, maar hij wist niet welke, en over zijn latere werk had hij ook geen idee.
“Wat voor banen zullen er zijn over tien of twintig of dertig jaar,” vroeg ik me af. “Misschien iets in de horeca of in de reisbranche? Die zullen zeker blijven.” En toen kwam corona. De restaurants en hotels gingen dicht en alle vluchten werden geannuleerd.
Ik heb het met jonge mensen te doen. Hoe moet je je voorbereiden op een toekomst die zo onzeker is? Sterker nog, ik heb met iedereen te doen, want het lijkt alsof heel ons vertrouwen in de toekomst wankelt. Hoewel ik me vroeger afvroeg, in mijn werk voor het Centrum voor Parochiespiritualiteit, hoe je de Blijde Boodschap moest verkondigen in een land dat al zo welvarend en (volgens enquêtes) gelukkig was, heb ik nu het gevoel dat we in een heel ander tijdperk zijn beland. Aan alle kanten pik ik signalen van angst op. Want naast de pandemie kampen we ook met de effecten van klimaatverandering, de migratieproblematiek, technologische ontwikkelingen die onze privacy onder druk zetten, polarisatie, complottheorieën en meer. Ineens lacht de wereld ons niet meer toe. Hoe houden we het vol in deze storm?
Storm in de Bijbel
Bekend is het verhaal van Jezus, die tijdens een hevige storm rustig in de boot doorslaapt terwijl de leerlingen in paniek raken (Marcus 4,35-41). “Meester, kan het U niet schelen dat wij vergaan?” zeggen de leerlingen tegen Hem. Maar wat ze niet weten is dat, behalve een goede leermeester, Jezus ook Meester van wind en water is.
En op hem kun je wel vertrouwen, legt Hij steeds weer uit. Tijdens de Bergrede onderstreept Hij dit in een parabel over een storm:
Ieder die Mij hoort en doet wat Ik zeg, zal het vergaan als een verstandig man die zijn huis bouwde op de rots. De regen viel neer, de bergstromen kwamen omlaag, de wind stak op en ze stortten zich op dat huis, en het stortte niet in, want het was op de rots gegrondvest (Matteüs 7,24-25).
Daar zijn we weer, denk ik soms. Hebben wij als christenen niets anders te vertellen dan, “Vertrouw op Jezus?” Maar gek (of saai) als het misschien klinkt, het antwoord is “Nee”. Jezus Christus heeft wat we nodig hebben. In Hem vinden wij Gods reddende liefde en eeuwig leven (Johannes 6,68), en op deze Rots is ons geloof gebouwd.
Moed
Nee, het probleem is niet, zei Thomas Merton, dat Christus als antwoord onvoldoende is bevonden. Het getuigenis van elke heilige is dat Hem navolgen zeer de moeite waard is. Nee, het probleem is dat wij afhaken zodra het moeilijk wordt. Dit kan ik zelf bevestigen. Na 37 jaar actief geloven, heb ik het gevoel dat ik nog steeds in de startblokken sta. Waar is mijn moed, vraag ik me af. Hoe kan het zijn dat ik niet meer ontwikkeld ben in liefhebben? Nu ben ik voortdurend aan het bidden om moed.
Ik bid ook voor jullie, dat jullie moed vinden. “Als je achter Mij aan wil komen,” zegt Jezus, “breek met jezelf, neem je kruis op, en volg Mij” (Matteüs 16,24).
Zullen wij?
Tim Schilling
Artikelen in dit thema Door weer en wind
- Sint Maarten-lantaarn
- 'Mantel van Sint Maarten'-lichtjes knutselen
- Storm buiten en binnenin je
- Bidden in weer en wind
- De storm laait op
- Dwarrelmobile
- Prentenboeken
- Storminstrumenten maken
- Weerelementen knutsel voor de kijktafel
- Stormen in de Bijbel
- Herfstversje - Durf te vallen
- Van drie engelen tot Driekoningen