Verdiepen

Hier vind je achtergrondinformatie bij het thema, voedsel voor je spiritualiteit
en tips voor de geloofsopvoeding.

Vreugde over het kleine

Misschien is het vreemdste van het christelijke geloof dat God steeds weer het tegenovergestelde doet van wat je van “God” zou verwachten. Want een goede en almachtige God, zou je denken, zou zijn overmacht gebruiken om orde op zaken te stellen. Hij zou een perfecte wereld creëren en geen vrijheid bieden waardoor het mis kon gaan. Maar dat is niet wat God doet. Hij gunt ons de vrijheid wel, en dan, wanneer het misgaat, laat Hij nog steeds zijn overmacht niet gelden, maar schiet Hij te hulp door Zijn enige Zoon als hulpeloze mensenkind naar de mensheid te zenden. Tegen alle logische verwachtingen in, wordt Gods Zoon niet geboren in de hemel en zelfs niet in een paleis op aarde, maar in een stal naast de dieren. Daarna moeten een “geringe dienares” en haar timmerman-echtgenoot ervoor zorgen dat Jezus niet gedood wordt door de vijandige koning. Vervolgens gaat Jezus in zijn volwassenheid niet om met de elite, maar met verschoppelingen. Hij vecht niet met een zwaard, maar met licht en liefde. En uiteindelijk boekt Hij zijn overwinning door te sterven op het kruis. Vreemd, vreemd, vreemd.

Geen wonder dat de reactie van Maria op de Aankondiging verbijstering was (Lucas 1:29).

God kiest voor het kleine
Maar God heeft Maria niet voor niets uitgekozen. Geestelijk was zij in staat om de betekenis van deze keuze van de Heer meteen te doorgronden. God, de Almachtige, heeft in zijn barmhartigheid omgezien naar de vernederden (Lucas 1:46-55). God heeft gekozen voor het kleine, het zwakke, het geringe, het unieke. Later bevestigt de leer van Jezus dit besef. “Gelukkig die arm van geest zijn,” zegt Hij aan het begin van zijn Bergrede, “want hun behoort het koninkrijk der hemelen. Gelukkig die verdriet hebben, want zij zullen getroost worden. Gelukkig die zachtmoedig zijn, want zij zullen het land erven.” (Matteüs 5:3-5). In dezelfde rede onderstreept Jezus dat onze hemelse Vader oog en liefde heeft voor alles wat Hij gemaakt heeft. Hij ziet de vogels en de lelies. Hij ziet wat hulpeloos lijkt, en wat voor anderen verborgen is. (Matteüs 6). Hij geeft het nodige brood en brengt alles in Zijn tijd ter vervulling.

In antwoord hierop, leren we van Jezus, moeten wij nederig blijven (of worden), en de geringheid omarmen. De weg naar de hemel loopt via de smalle poort. Daarbinnen komen, doen we met liefde en het geloof van een kind.

Kijken met de ogen van een kind
Advent en Kerstmis herinneren ons telkens weer om naar de wereld te kijken zoals God ernaar kijkt: met oog voor de grote mogelijkheden verborgen in de meest geringe schepsels. Zelfs een mosterdzaadje is genoeg voor God. Soms vraag ik me af: Hoe kan het zijn dat ik zoveel plezier vind in dingen zoals zonneschijn, vallende bladeren, koffie, spelende kinderen, knappe woordspelingen of een stukje muziek? Hoe kan een bemoedigend woord van een vriend zoveel betekenen? Eigenlijk verbaast het mij dat we steeds weer hoop, vreugde en schoonheid vinden in onze gebroken wereld, met al haar pijn en verdriet. Genade doordringt het leven. En dus concludeer ik dat het Kerstverhaal geen sprookje is.

Tim Schilling