Vertellen

Hier vind je nieuwe versjes en verhalen, en advies over kinderboeken
en bijbelverhalen bij het thema.

Over bomen en een tweede leven!

DE OUDE LINDEBOOM
voorleesverhaal voor kinderen vanaf 4 jaar

Er was eens een klein gezellig dorpsplein. Kinderen speelden op het plein en op warme zomeravonden zaten de mensen nog lang voor hun huis met elkaar te praten. 's Zomers was het erg heet op het plein, nergens was een plekje schaduw en in de herfst en winter kon je er niet schuilen voor de regen.

Op een dag besloot men daarom midden op het plein een boom te planten, een linde. De linde groeide uit tot een grote, krachtige boom. Volgens een oude traditie werd de boom gesnoeid tot een 'etagelinde'. De takken van de onderste etage stelden het volk voor, de takken daarboven de adel, de volgende etage de geestelijkheid en ten slotte de drie takken in de top van de boom: de goddelijke drie-eenheid. De linde werd het middelpunt van het dorp.

Rond de boom verrezen op vaste dagen in de week marktkramen waar een levendige handel werd gedreven. Rondtrekkende gezelschappen speelden er toneel, goochelaars en jongleurs vertoonden er hun kunsten, muzikanten maakten muziek en straatzangers zongen er hun volksliederen en ballades. Op warme dagen was het heerlijk in de schaduw van de linde.Honderden jaren stond de linde op het plein. In die tijd veranderde het dorp in een stad. Veel huizen aan het plein verdwenen en er kwamen nieuwe voor in de plaats. Maar nog altijd vond de markt plaats in de schaduw van de eeuwenoude linde. En op de bank rond de stam onder de oude linde vertelden oude mannen op zomeravonden hun verhalen. In de loop der jaren was de boom door ouderdom en weer en wind zwaar beschadigd. De takken van de bovenste drie etages van de boom, 'de drie-eenheid, de geestelijkheid en de adel', waren verdwenen. Alleen de takken van de onderste etage, 'het volk', wierpen nog enige schaduw op het plein. Maar de takken werden zo lang dat ze topzwaar werden. Op een dag viel er een zware tak van de linde op de marktkramen. De eigenaars waren woedend. Er hadden wel ongelukken kunnen gebeuren. Volgende keer zou het minder goed kunnen aflopen. De boom moest weg. Mensen hingen een bord aan de stam van de linde: 'Wij zijn het zat, deze boom moet plat.'

Er waren ook mensen die vonden dat de boom moest blijven. Vier eeuwen lang was de linde het middelpunt geweest van de gemeenschap. Zo'n symbool kon toch niet zomaar omgezaagd worden. Op allerlei plaatsen in de stad plakte men teksten op: 'Wie aan de linde komt, komt aan ons', en: 'Zagen, zagen, dat moet niemand wagen'. Honderden protestbrieven werden verzonden. Er waren zelfs mensen die in de boom klommen om te voorkomen dat hij omgezaagd zou worden.Maar het stadsbestuur besloot om de linde toch weg te halen. Onderzoek had uitgewezen dat de stam helemaal hol was. Dus was de boom gevaarlijk geworden. Op de dag dat de boom omgezaagd zou worden, hadden vele mensen zich op het plein verzameld. Velen plukten nog een takje van de boom als herinnering. De koster van de kerk aan het plein luidde de klokken. Eerst werden de takken van de boom gezaagd. Daarna werd de losgezaagde holle stam opgehesen aan dikke touwen. Toen gebeurde er een wonder. Er werd een klein lindeboompje zichtbaar dat tot ontwikkeling was gekomen in de holle stam van de boom. Doodstil was het plotseling op het plein. Terwijl de boom stierf gaf hij zijn laatste geschenk aan de mensen, een boodschap: 'als het oude sterft, kan er iets nieuws geboren worden'.Diep onder de indruk verlieten de mensen het plein en het laatste geschenk van de eeuwenoude linde droegen ze mee in hun hart.

Bert Voorhoeve, Verhalen en sprookjes op de grens van leven en dood, Zeist, 2004. p. 154-155

|||||||||||||

DE DRIE BOMEN
voorleesverhaal voor 8 jaar en ouder

Hoog op een berg stonden eens drie boompjes te mijmeren over wat ze wilden worden als ze groter zouden zijn. De eerste keek naar de sterren die als briljanten boven hem schitterden. "Ik wil een schat bewaren", zei hij. Ik wil beladen zijn met goud en gevuld met edelstenen. Ik zal de mooiste schatkist van de wereld zijn". De tweede boom keek naar het beekje dat zijn weg naar de oceaan vervolgde. "Ik wil een groot zeilschip zijn, zei hij. Ik wil grote oceanen bevaren en machtige koningen vervoeren. Ik zal de sterkste boot van de wereld zijn". Het derde boompje keek naar het dal beneden hem en zag de stad vol bedrijvige mannen en vrouwen. "Ik wil deze berg nooit verlaten, zei hij. Ik wil zo hoog worden dat, wanneer de mensen stoppen om naar mij te kijken, ze hun ogen zullen opslaan naar de hemel en aan God zullen denken. Ik zal de grootste boom van de wereld zijn!"

Jaren vervlogen, regens vielen, de zon scheen en de boompjes werden groot. Op een dag beklommen drie houthakkers de berg. De eerste houthakker keek naar de eerste boom en zei : "Dat is een mooie boom. Uitstekend". En in een flits viel de eerste boom, geveld door een bijlslag. "Nu wordt ik een prachtige kist", dacht de eerste boom. "Ik zal een prachtige schat bewaren".
De tweede houthakker keek naar de tweede boom en zei: "Dat is een stevige boom. Precies wat ik zoek" En in een flits viel de tweede boom, geveld door een bijlslag. "Voortaan zal ik grote oceanen bevaren", dacht de tweede boom. "Ik zal een groot schip zijn en koningen waardig". De derde boom voelde zijn hart stokken toen de houthakker naar hem keek. "Mij is iedere boom goed", dacht deze. En in een flits viel de derde boom, geveld door een bijlslag.

De eerste boom was blij toen men hem bij de timmerman bracht, maar de timmerman had het veel te druk om aan het maken van schatkisten te denken. Met zijn eeltige handen maakte hij van de boom een voederbak voor dieren. De boom die vroeger zo mooi was geweest was niet bedekt met goud noch met schatten gevuld. Hij was met zaagsel bedekt en met hooi gevuld om de hongerige dieren van de boerderij te voederen. De tweede boom glimlachte toen de houthakker hem naar de scheepswerf bracht, maar die dag dacht niemand eraan een zeilschip te bouwen. Met grote hamerslagen en flink gezaag werd van de boom een eenvoudige vissersboot gemaakt. Veel te klein en te kwetsbaar om een oceaan of zelfs ook maar een rivier te bevaren, werd hij naar een meer gebracht. Iedere dag vervoerde hij vrachten dode vissen die vreselijk sterk roken. De derde boom werd erg droevig toen de houthakker hem in stukken zaagde om er grote balken van te maken die hij opstapelde op de binnenplaats. "Wat is er toch gebeurd?" vroeg de boom zich af die vroeger heel groot was geweest. Ik wilde alleen maar op de berg blijven en aan God denken".

Vele dagen en nachten gingen voorbij. De drie bomen vergaten bijna hun dromen. Maar op een nacht scheen het licht van een gouden ster op de eerste boom toen een jonge vrouw haar pasgeboren kind in de kribbe legde. "Ik had graag een wieg voor hem willen maken", mompelde haar echtgenoot. De moeder pakte zijn hand vast en glimlachte terwijl het licht van de ster glinsterde op het gladde hout. "Deze kribbe is prachtig", zei ze. En plotseling begreep de eerste boom dat hij de kostbaarste schat van de wereld droeg.

Andere dagen en andere nachten gingen voorbij, maar op een avond vulden, dicht opeen gepakt, een vermoeide reiziger en zijn vrienden de oude vissersboot. Terwijl de tweede boom rustig over het water voer, viel de reiziger in slaap. Plotseling barste het onweer los en de storm verhief zich. De kleine boom trilde. Hij wist dat hij niet sterk genoeg was om zoveel mensen veilig in wind en regen te vervoeren. De reiziger werd wakker. Hij stond op en zei:" Vrede." En de storm bedaarde zo snel als ze verschenen was. En plotseling wist de tweede boom dat hij de koning der hemelen en der aarde vervoerde.

Enige tijd later, op een vrijdagochtend, toen de zon opging en de hele aarde beefde van een immense vreugde, wist de derde boom dat Gods liefde alles anders had gemaakt. De eerste boom had Hij mooi gemaakt. De tweede boom had Hij sterk gemaakt. En telkens als de mensen aan de derde boom zouden denken, zouden ze aan God denken. Dat was veel beter dan de grootste boom van de wereld te zijn.

Bron: L’Arche in Frankrijk; vertaling uit ’t Frans: Roel Kluiver