Het Wekenfeest - 50 dagen na Pesach- Pinksteren

Het feest Sjavoeot wordt vijftig dagen (oftewel zeven weken) na Pesach gevierd. Sjavoeot is de Hebreeuwse naam voor Wekenfeest. Precies zeven weken na Pesach - de nacht van de uittocht uit Egypte - verzamelden de joden zich aan de voet van de berg Sinai, waar God hen de Tien Geboden gaf.



In de joodse opvatting zijn de Tien geboden symbolisch voor de gehele Tora, vandaar dat het feest ook Matan Tora, de gift van de Tora, genoemd wordt. Tijdens Sjavoeot staat leren centraal.

wakker blijven
De traditie vertelt dat de Joden zich hadden verslapen op de ochtend dat zij de Wetten en Geboden ontvingen. Om dit te compenseren waken zij tegenwoordig tijdens de hele eerste nacht van Sjavoeot. Zij leren tot "s ochtends vroeg uit de Tora en de vele commentaren. Sjavoeot luidt voor sommige Joden ook het begin van de Joodse opvoeding van hun kinderen in.



Ruth: trouw is belangrijker, dan afkomst
In de met bloemen versierde synagoge wordt het boek Ruth gelezen, om het karakter van oogstfeest, wat Sjavoeot van oudsher ook heeft, te benadrukken. Dit verhaal vindt heel toepasselijk plaats tegen de achtergrond van de oogst. Een niet-joodse vrouw aanvaardt het jodendom. Als climax blijkt Ruth een voorouder van David, de koning uit wiens nageslacht de messias geboren zal worden. Ruth en Sjavoeot lijken daarmee te willen zeggen dat niet geboorte en afstamming, maar trouw aan de Tora tellen. Openbaring als doel van de schepping is de voorwaarde voor uiteindelijke verlossing. Sjavoeot speelt bijgevolg ook een rol bij de joodse opvoeding van kinderen.



oogstfeest
Net als Pesach is Sjavoeot van oorsprong een oogstfeest. Het markeert het einde van de gerstoogst die met Pesach is begonnen. Tegelijk staat het voor het begin van de oogst van de tarwe: tarwe was hét voedsel van de mensen in die tijd. Op die dubbele wijze is het feest het hoogtepunt van de zomeroogst.



Zoals meestal bij oogstfeesten staat daarin de gewoonte centraal van het aanbieden en/of offeren van de eerste en beste rijpe landbouwproducten van dat jaar oftewel "de eerstelingen van het land" in de tempel. Daarvoor verzamelden de joden uit de dorpen van het platteland zich op centrale plaatsen om vandaar samen op te trekken naar Jeruzalem. Naast Wekenfeest wordt Sjavoeot daarom ook wel het Feest van (het aanbieden van) de Eerstelingen genoemd.

versieren met bloemen en vruchten
Synagogen en huizen worden op Sjavoeot versierd met bloemen, fruit en groen, als symbool voor de hellingen van de berg Sinaï die tijdens de wetgeving met bloemen, vruchten en planten waren bedekt.



Na het versieren wordt er in de synagoge een speciale dienst gehouden waarin de Tien Geboden voorgelezen worden. Ook wordt voorgedragen uit het boek Ruth, vanwege de zomeroogst die het beschrijft. Thuis nuttigt men op Sjavoeot voornamelijk melkgerechten. Deze gerechten symboliseren de Tora, die wegens zijn voedende kracht vergeleken wordt met melk. Ook is het gebruikelijk om zgn. "blintzes" te eten



relatie met ons Pinksterfeest

Voor het Wekenfeest kwamen veel Joden naar Jeruzalem, mensen uit alle volken en talen. In het boek 'Handelingen' lezen we in het tweede hoofdstuk dat de dag van het Wekenfeest aanbrak en:

Plotseling kwam er uit de hemel een geraas alsof er een hevige wind opstak, en het vulde heel het huis waar zij waren. Er verschenen vurige tongen, die zich verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten. Zij raakten allen vol van heilige Geest en begonnen te spreken in vreemde talen, zoals de Geest hen ingaf.



Op het moment dat zij Petrus horen spreken, verstaat iedereen hem in zijn eigen taal! Alle volken uit de toen bekende wereld worden bij name genoemd. Drieduizend mensen worden geraakt door de woorden van Petrus en zijn oproep om zich te bekeren en te geloven dat de Jezus, die zij gekruisigd hebben, door God is aangesteld tot Heer en Messias

eerste christenen
Drieduizend mensen laten zich op dit Wekenfeest, deze eerste Pinksterdag dopen en ontvangen de heilige Geest. Zo ontstaat de eerste gemeenschap van Christenen, mensen die geloven dat Jezus van Nazareth, de Christus is, de gezalfde. Dat Jezus van Nazareth de Messias is, degene die de mensen bevrijdt en verlost van zonden en dood.



Aan het eind van hoofdstuk 2 lezen we hoe deze eerste christenen leven:

Allen die het geloof hadden aangenomen, bleven bijeen en bezaten alles gemeenschappelijk. Ze verkochten have en goed en verdeelden dat onder allen naar ieders behoeften. Dagelijks gingen ze trouw en eensgezind naar de tempel, braken bij iemand aan huis het brood, gebruikten samen hun maaltijden in blijdschap en eenvoud van hart, loofden God en stonden in de gunst bij heel het volk. De Heer breidde hun kring dagelijks uit, steeds meer mensen werden gered. (Hand 2, 44-47)

EK

* gebruikte bron voor achtergrondinformatie over het Wekenfeest: http://www.beleven.org/feest/sjavoeot_wekenfeest
* afbeeldingen bij het boek Ruth komen uit de Kijkbijbel van Kees de Kort