De jas van Marijn

Kijk nou toch eens! roept mama, "Kijk naar je armen!!"
Marijn heeft zijn mooie winterjas van vorig jaar aangetrokken.
Eerst zwengelde hij met zijn armen. Dat ging moeilijk.
Toen heeft hij de rits dichtgedaan. Dat ging nog moeilijker.
Nu probeert hij zijn handen in de zakken te steken.
Dat gaat helemáál niet. De jas kruipt omhoog.
"Steek je armen eens uit!" lacht mama.
Marijns handen steken wel een kilometer uit de mouwen.
"Wat ben jij gegroeid zeg!""



Marijn heeft geen kleine broer die de jas over kan nemen.
En zijn kleine neef Bennie is groter dan hij.
"Dan moet hij maar naar Emmaus!" zegt mama.
'Naar Emmaus? Die ken ik niet. Wie is dat?" vraagt Marijn.
En mama vertelt…

"Emmaus is een gezellige winkel vol gebruikte kleren en spullen.
Iemand die weinig geld heeft kan daar iets moois kopen
voor weinig geld.
Als we jouw jas naar die winkel brengen
wordt ie morgen misschien door iemand gekocht voor drie euro."
"Krijg ik dat geld dan, mam?"
"Nee," lacht mama. "Dat geld is voor Emmaus. "Ze gebruiken
dat geld ook om arme mensen te helpen."

Marijn denkt er nog lang over na.
"Dus eigenlijk maakt mijn jas twee mensen blij,' denkt hij.
'Degene die mijn jas koopt. En degene die de drie euro krijgt."
En daar wordt hij zelf ook weer blij van.

Emmaus is opgericht in Parijs door Abbé Pierre.
Lees in de rubriek Wortels een verhaal over de mantel van Abbé Pierre

MdJ